ΑΝΑΛΗΨΗ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΑΝΑΛΗΨΗ ΧΡΙΣΤΟΥ

     «Ο Λόγος του Θεού κατέβηκε κατ’ οικονομία για χάρη μας στα κατώτερα μέρη της γης και ανέβηκε πάνω από όλους τους ουρανούς (Κολ. 1, 18), –Αυτός που κατά τη φύση Του είναι ολότελα ακίνητος–, προενεργώντας κατ’ οικονομία στον εαυτό Του, ως άνθρωπο, αυτά που μέλλουν να συμβούν. Ας βλέπει λοιπόν με μυστική χαρά εκείνος που αγαπά τη φιλία της γνώσεως, ποιο είναι το υποσχόμενο τέλος εκείνων που αγαπούν τον Κύριο.

     Αν ο Θεός Λόγος του Θεού και Πατέρα έγινε άνθρωπος και υιός ανθρώπου, για να κάνει τους ανθρώπους θεούς και υιούς Θεού, ας πιστέψουμε ότι εκεί θα φτάσουμε και εμείς, όπου τώρα είναι Αυτός ο Χριστός, ως Κεφαλή του όλου Σώματος, που έγινε για χάρη δική μας πρόδρομος (Εβρ. 6, 20) προς τον Πατέρα, με τη δική μας φύση. Γιατί στη σύναξη των θεών, δηλαδή αυτών που θα σωθούν, θα σταθεί ο Θεός (Ψαλμ. 81, 1) ανάμεσά τους μοιράζοντας τις αμοιβές της επουράνιας μακαριότητας, χωρίς να υπάρχει καμιά απόσταση μεταξύ Αυτού και των αξίων Του.

     Ανασταίνεται ο Κύριος και ανεβαίνει στους Ουρανούς για εκείνους που ξεντύθηκαν τον “παλαιὸ ἄνθρωπο” που φθείρεται από τις απατηλές επιθυμίες και ντύθηκαν τον νέο Άνθρωπο που κτίζεται κατ’ εικόνα Θεού με το Πνεύμα (Εφεσ. 4, 22–24) και έφτασαν στον Πατέρα, με τη χάρη που είναι μέσα τους, παραπάνω από κάθε αρχή και εξουσία και δύναμη και κυριότητα και πάνω από κάθε όνομα που ονομάζεται όχι μόνον στον παρόντα αιώνα, αλλά και στον μέλλοντα (Εφεσ. 1, 21).

     Εκείνοι που ζητούν τον Κύριο, δεν πρέπει να Τον ζητούν έξω από τον εαυτό τους, αλλά μέσα τους, με την έμπρακτη πίστη. Γιατί λέει η Γραφή: “Είναι κοντά σου ο λόγος, στο στόμα σου και στην καρδιά σου” (Ρωμ. 10, 8), δηλαδή ο λόγος της πίστεως, γιατί ο ζητούμενος λόγος είναι Αυτός ο Χριστός.

     Και αν σκεφτούμε το ύψος της θεϊκής απεραντοσύνης, ας μην απελπιστούμε για τη φιλανθρωπία του Θεού, ότι τάχα είναι τόσο ψηλά, ώστε δε φτάνει ως εμάς· ούτε να βάλουμε στο νου μας το άπειρο βάθος στο οποίο πέσαμε με την αμαρτία και απιστήσουμε απορώντας με το αν μπορεί να αναστηθεί η αρετή που νεκρώθηκε μέσα μας. Γιατί και τα δύο είναι δυνατά στο Θεό: και το να κατέβει και να φωτίσει το νου μας με τη γνώση, και το να αναστήσει πάλι μέσα μας την αρετή και να μας ανυψώσει μαζί Του με τα έργα της αρετής».

ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

(580–662)

※

[ Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού: 

«Β΄ Εκατοντάδα προς τον Θαλάσσιο», 

«Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών»,

Τόμ. Β΄,

§24–§25, §35–§36, σελ. 128, 131,

Μετάφραση:

Αντώνιος Γ. Γαλίτης (†),

Γενική επιμέλεια:

Γεώργιος Αντ. Γαλίτης,

Εισαγωγικά σχόλια:

Θεόκλητος Μοναχός Διονυσιάτης

(1916–2006),

Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», 

Θεσσαλονίκη 1991³.

Επιμέλεια ανάρτησης,

έρευνα θέματος, επιλογή φωτογραφιών,

πληκτρολόγηση κειμένου:

π. Δαμιανός. ]

※

⁜

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Εἰλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.

⁜