Η ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΗ
Δὲ ζεῖς ἀληθινά,
ἂν γιὰ μιὰ φορὰ στὴ ζωή
σου,
δὲ δραπετεύσεις
δὲ δραπετεύσεις
ἀπὸ κάτι,
ἀπὸ κάποιον,
ἀπὸ κάπου,
ἀπὸ ὁ,τιδήποτε
ποὺ μπορεῖ νὰ σὲ κρατάει
δέσμιο κι ἀλύτρωτο,
καθηλωμένο κι ἄπτερο,
ἔστω καὶ μὲ τὴ θέλησή σου.
ἔστω καὶ μὲ τὴ θέλησή σου.
Δὲν ὑπάρχει ἀτόφια ζωὴ
ἀραγμένη πίσω ἀπό φράχτες·
βολεμένη σὲ ὅρια τῆς σκουριᾶς·
σὲ κρύα πλέγματα ποὺ ἔθεσαν
ἄλλοι γιὰ σένα·
ἄλλοι γιὰ σένα·
ἐκεῖνοι πάντως ποὺ δὲν ἀγάπησαν,
μήτε αὐτὴν μήτε κι ἐσένα...
π. Δαμιανὸς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου