ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ!

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ

ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ!

     Ένα βράδυ επισκέφθηκε τον μακαριστό Γέροντα π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο (1939–1989) ένα ζευγάρι πνευματικών του τέκνων, οι οποίοι ήταν και οι δυο τους γιατροί.

     Η σύζυγος, κατάκοπη από την εργασία και τον φόρτο της ημέρας, του λέει αγανακτισμένη:
     —Γέροντα, ζωή είν’ αυτή;! Από τις 6 το πρωί στο πόδι και μόλις τώρα φύγαμε απ’ το νοσοκομείο! Και, το φαγητό, κι αυτό όρθιοι. Και αύριο πάλι τα ίδια! Πόσο ν’ αντέξει κανείς;!...

     Και ο Γέροντας Επιφάνιος τής απάντησε:
     —Το καλύτερο, παιδί μου, αυτή την ώρα θα ήταν να σκέφτεσαι αυτό το οποίο έχεις. Δηλαδή, πρώτα–πρώτα, ότι έχεις υγεία. Δεύτερον, με το που είσαι γιατρός, έχεις πραγματοποιήσει μια δική σου επιδίωξη. Πολλές κοπέλες θα ήθελαν να βρίσκονται στην θέση σου. Προσπάθησαν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Τρίτον, ότι έχεις κάνει έναν επιτυχημένο γάμο. Εκατοντάδες γυναίκες στην ηλικία σου, θρηνούν επάνω σε ερείπια.

     Δυστυχώς, εμείς οι άνθρωποι, σκεφτόμαστε πάντα αυτό που μας λείπει και ποτέ αυτό που έχουμε.

     Να! Σκεφτήκαμε ποτέ να πούμε ένα «Δόξα τω Θεώ!» γιατί μπορούμε και πίνουμε νερό; Υπάρχουν πολλοί άλλοι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι δεν μπορούν ούτε να καταπιούν!...

ΓΕΡΟΝΤΑΣ

ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

(1939–1989)

※

[«Υποθήκες Ζωής»,

σελ. 248.

Έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου

«Κεχαριτωμένη Θεοτόκος»·

Τροιζήνα, 1997¹¹.

Επιμέλεια ανάρτησης,

επιλογή θέματος και φωτογραφίας,

πληκτρολόγηση κειμένου:

π. Δαμιανός.]

※

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.