Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ:
«ΠΑΤΗΡ ΠΑΤΕΡΩΝ»
[1]
Είπε ο
αββάς Αντώνιος:
–Είδα εγώ όλες τις παγίδες του εχθρού νά ’ναι απλωμένες πάνω στη γη και στέναξα και είπα: «Άραγε, ποιος να μπορεί να γλυτώσει απ’ αυτές;».
Κι άκουσα μια φωνή που μού ’λεγε:
–Η ταπεινοφροσύνη!
–Είδα εγώ όλες τις παγίδες του εχθρού νά ’ναι απλωμένες πάνω στη γη και στέναξα και είπα: «Άραγε, ποιος να μπορεί να γλυτώσει απ’ αυτές;».
Κι άκουσα μια φωνή που μού ’λεγε:
–Η ταπεινοφροσύνη!
[2]
Άλλοτε
πάλι είπε:
–Κανείς δεν θα μπορέσει απείραστος να μπει στη Βασιλεία των Ουρανών. Γιατί όπως λέει και κάποιο ρητό: «Πάρε τους πειρασμούς από τη γη και κανένας δεν σώζεται!».
–Κανείς δεν θα μπορέσει απείραστος να μπει στη Βασιλεία των Ουρανών. Γιατί όπως λέει και κάποιο ρητό: «Πάρε τους πειρασμούς από τη γη και κανένας δεν σώζεται!».
[3]
Κάποτε
είπε πάλι ο αββάς Αντώνιος:
–Εγώ δεν φοβάμαι τον Θεό, αλλά Τον αγαπώ. Γιατί «η τέλεια αγάπη, διώχνει έξω τον φόβο» (βλ. Α΄ Ιωάν. 4, 18).
–Εγώ δεν φοβάμαι τον Θεό, αλλά Τον αγαπώ. Γιατί «η τέλεια αγάπη, διώχνει έξω τον φόβο» (βλ. Α΄ Ιωάν. 4, 18).
[4]
Είπε
πάλι ο μεγάλος αββάς του Θεού:
–Θα ’ρθεί καιρός που θα γίνουν οι άνθρωποι σαν τρελοί. Κι αν δουν κανέναν γνωστικό που να μην είναι όμοιος σαν κι αυτούς, θα ξεσηκώνονται εναντίον του και θα του λένε: «Εσύ είσαι τρελός κι όχι εμείς!». Μόνο και μόνο που αυτός ο γνωστικός δεν θα τους μοιάζει. Αλλά αυτός που θέλει να αγωνίζεται κατά Θεόν στη ζωή του, όλους αυτούς ούτε καν πρέπει να τους δώσει καμιά σημασία.
–Θα ’ρθεί καιρός που θα γίνουν οι άνθρωποι σαν τρελοί. Κι αν δουν κανέναν γνωστικό που να μην είναι όμοιος σαν κι αυτούς, θα ξεσηκώνονται εναντίον του και θα του λένε: «Εσύ είσαι τρελός κι όχι εμείς!». Μόνο και μόνο που αυτός ο γνωστικός δεν θα τους μοιάζει. Αλλά αυτός που θέλει να αγωνίζεται κατά Θεόν στη ζωή του, όλους αυτούς ούτε καν πρέπει να τους δώσει καμιά σημασία.
[5]
Κάποτε
ο Μέγας Αντώνιος πήρε γράμματα του Βασιλέως Κωνσταντίνου για να πάει στην Κωνσταντινούπολη
και σκεπτόταν τι ακριβώς να κάνει. Γυρίζει και ρωτάει τον πιστό μαθητή του, τον
αββά Παύλο τον «Απλό»:
–Τι λες; Μήπως θά ’πρεπε να αναχωρήσω και να πάω τελικά;
Και του λέει ο μαθητής του:
–Εάν πας, θα λέγεσαι «Αντώνιος». Εάν όμως δεν πας, θα λέγεσαι «Αββάς Αντώνιος».
Κι έτσι, ο Μέγας του Θεού ασκητής προτίμησε την ησυχία, την αδοξία και την αφάνεια της ερήμου, από τον θόρυβο και την πολυπραγμοσύνη της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο όλη την ανθρωπαρέσκεια και την κενοδοξία που προφανώς προέρχονται από μια κοσμοζήλευτη σχέση και επικοινωνία με τον ίδιο τον βασιλιά.
–Τι λες; Μήπως θά ’πρεπε να αναχωρήσω και να πάω τελικά;
Και του λέει ο μαθητής του:
–Εάν πας, θα λέγεσαι «Αντώνιος». Εάν όμως δεν πας, θα λέγεσαι «Αββάς Αντώνιος».
Κι έτσι, ο Μέγας του Θεού ασκητής προτίμησε την ησυχία, την αδοξία και την αφάνεια της ερήμου, από τον θόρυβο και την πολυπραγμοσύνη της αυτοκρατορικής πρωτεύουσας, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο όλη την ανθρωπαρέσκεια και την κενοδοξία που προφανώς προέρχονται από μια κοσμοζήλευτη σχέση και επικοινωνία με τον ίδιο τον βασιλιά.
[6]
Έλεγαν
ότι κάποιος από τους γέροντες παρακάλεσε τον Θεό να δει όλους τους οσίους
Πατέρες που εκοιμήθησαν εν Κυρίω. Και τους είδε όλους, εκτός από τον Μέγα
Αντώνιο.
Απορημένος γι’ αυτό, ρώτησε τον άγγελο του Θεού που του έδειχνε όλους τους οσίους στα ένδοξα σκηνώματα του Ουρανού: «Μα, πού είναι ο αββάς Αντώνιος;!». Και ο άγγελος τού απάντησε ως εξής: «Ο Αντώνιος βρίσκεται στον τόπο όπου είναι ο Ίδιος ο Θεός!».
Απορημένος γι’ αυτό, ρώτησε τον άγγελο του Θεού που του έδειχνε όλους τους οσίους στα ένδοξα σκηνώματα του Ουρανού: «Μα, πού είναι ο αββάς Αντώνιος;!». Και ο άγγελος τού απάντησε ως εξής: «Ο Αντώνιος βρίσκεται στον τόπο όπου είναι ο Ίδιος ο Θεός!».
Έκπληκτος τότε ο γέροντας ξαναρώτησε:
–Και γιατί ο αββάς Αντώνιος αξιώθηκε τόση μεγάλη δόξα, να βρίσκεται πιο πάνω απ’ τους άλλους Πατέρες;
–Επειδή αγάπησε τον Θεό υπεράνω όλων! του απάντησε ο άγγελος του Θεού.
–Και γιατί ο αββάς Αντώνιος αξιώθηκε τόση μεγάλη δόξα, να βρίσκεται πιο πάνω απ’ τους άλλους Πατέρες;
–Επειδή αγάπησε τον Θεό υπεράνω όλων! του απάντησε ο άγγελος του Θεού.
※
[(1) Αγίου Αθανασίου
[(1) Αγίου Αθανασίου
του Μεγάλου:
«Ο Μέγας Αντώνιος»,
σελ. 159, 168, 170–171 και 173.
Εκδόσεις «Βασ. Ρηγοπούλου»,
Θεσσαλονίκη 19986.
(2) «Ευεργετινός»,
Τόμ. Δ΄, Υπόθ. Δ΄, σελ. 58.
Εκδόσεις
«Το Περιβόλι της Παναγίας»,
Θεσσαλονίκη 20101.
(3) Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένων:
π. Δαμιανός.]
※
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου