«ΟΛΑ
ΓΥΡΩ ΜΑΣ
ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΕΣ
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
«Η ψυχή του χριστιανού
πρέπει να είναι λεπτή, να είναι ευαίσθητη, να είναι αισθηματική, να πετάει, όλο
να πετάει, να ζει μες στα όνειρα. Να πετάει μες στ’ άπειρο, μες τ’ άστρα, μες
στα μεγαλεία του Θεού, μες στη σιωπή.
Όποιος θέλει να γίνει
χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό, είναι! Πρέπει να πονάς. Ν’ αγαπάς
και να πονάς. Να πονάς, γι’ αυτόν που αγαπάς. Η αγάπη, κάνει κόπο για τον
αγαπημένο... Όλη νύκτα τρέχει, αγρυπνεί, ματώνει τα πόδια, για να συναντηθεί με
τον αγαπημένο. Κάνει θυσίες, δεν λογαριάζει τίποτα, ούτε απειλές, ούτε
δυσκολίες, εξαιτίας της αγάπης. Η αγάπη προς τον Χριστό, είναι άλλο πράγμα, απείρως
ανώτερο! Και, όταν λέμε “αγάπη”, δεν είναι οι “αρετές” που θ’ αποκτήσουμε, αλλά
η αγαπώσα καρδία προς τον Χριστό και τους άλλους.
Να χαίρεσθε όσα μας περιβάλλουν. Όλα, μας
διδάσκουν και μας οδηγούν στον Θεό. Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης
του Θεού. Και τα έμψυχα και τα άψυχα, και τα φυτά και τα ζώα, και τα πουλιά και
τα βουνά, και η θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα και ο έναστρος ουρανός. Είναι οι
μικρές αγάπες, μέσα απ’ τις οποίες φθάνουμε στην μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό.
Για να γίνει κανείς χριστιανός, πρέπει να έχει ποιητική ψυχή, πρέπει να γίνει ποιητής. “Χοντρές” ψυχές, κοντά Του ο Χριστός, δεν θέλει. Ο χριστιανός, έστω και μόνον όταν αγαπάει, είναι ποιητής, είναι μες στην ποίηση. Την αγάπη, ποιητικές ψυχές την ενστερνίζονται. Την βάζουν βαθειά μες στην καρδιά τους, την αγκαλιάζουν, την νιώθουν βαθειά!
Να εκμεταλλεύεσθε τις ωραίες στιγμές. Οι ωραίες στιγμές, προδιαθέτουν την ψυχή σε προσευχή. Την καθιστούν λεπτή, ευγενική, ποιητική. Ξυπνείστε το πρωΐ! Να δείτε τον βασιλιά ήλιο να βγαίνει ολοπόρφυρος απ’ το πέλαγος. Όταν σας ενθουσιάζει ένα ωραίο τοπίο, ένα εκκλησάκι, κάτι ωραίο, να μη μένετε εκεί, αλλά να πηγαίνετε πέραν αυτού. Να προχωρείτε σε δοξολογία για όλα τα ωραία, για να ζείτε τον μόνον Ωραίον. Όλα, είναι άγια. Και η θάλασσα και το μπάνιο και το φαγητό. Όλα, να τα χαίρεσθε. Όλα, μας πλουτίζουν. Όλα, μας οδηγούν στην μεγάλη Αγάπη. Όλα, μας οδηγούν στον Χριστό».
Για να γίνει κανείς χριστιανός, πρέπει να έχει ποιητική ψυχή, πρέπει να γίνει ποιητής. “Χοντρές” ψυχές, κοντά Του ο Χριστός, δεν θέλει. Ο χριστιανός, έστω και μόνον όταν αγαπάει, είναι ποιητής, είναι μες στην ποίηση. Την αγάπη, ποιητικές ψυχές την ενστερνίζονται. Την βάζουν βαθειά μες στην καρδιά τους, την αγκαλιάζουν, την νιώθουν βαθειά!
Να εκμεταλλεύεσθε τις ωραίες στιγμές. Οι ωραίες στιγμές, προδιαθέτουν την ψυχή σε προσευχή. Την καθιστούν λεπτή, ευγενική, ποιητική. Ξυπνείστε το πρωΐ! Να δείτε τον βασιλιά ήλιο να βγαίνει ολοπόρφυρος απ’ το πέλαγος. Όταν σας ενθουσιάζει ένα ωραίο τοπίο, ένα εκκλησάκι, κάτι ωραίο, να μη μένετε εκεί, αλλά να πηγαίνετε πέραν αυτού. Να προχωρείτε σε δοξολογία για όλα τα ωραία, για να ζείτε τον μόνον Ωραίον. Όλα, είναι άγια. Και η θάλασσα και το μπάνιο και το φαγητό. Όλα, να τα χαίρεσθε. Όλα, μας πλουτίζουν. Όλα, μας οδηγούν στην μεγάλη Αγάπη. Όλα, μας οδηγούν στον Χριστό».
ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ (1906–1991)
※
[Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου: «Βίος και Λόγοι»,
[Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου: «Βίος και Λόγοι»,
μέρος 2ο, «Λόγοι» (2ος και 11ος), σελ. 234 και 461–462,
έκδ. Ιεράς Μονής Χρυσοπηγής,
Χανιά, Οκτώβριος 200910.]
※
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου