ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΕΦΡΑΙΜ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΕΦΡΑΙΜ

[1]  Η παράδοξη κληματαριά

     Ο αββάς Εφραίμ, όταν ήταν παιδί, είδε όραμα ότι στη γλώσσα του είχε φυτρώσει μια κληματαριά που μεγάλωσε και γέμισε όλη τη γη κάτω από τον ουρανό και ήταν φορτωμένη καρπό. Κι όλα τα πουλιά έρχονταν και έτρωγαν από τα σταφύλια αυτής της κληματαριάς· κι όσο αυτά έτρωγαν τόσο περισσότερος γινόταν ο καρπός εκείνος. 

[2]  Το ειλητάριο της σοφίας

     Άλλοτε, πάλι, ένας από τους αγίους γέροντες είδε κάποτε σε όραμα ένα τάγμα αγγέλων να κατεβαίνει από τον ουρανό ύστερα από προσταγή του Θεού. Κρατούσαν στα χέρια τους ένα ειλητάριο, δηλαδή έναν κύλινδρο γραμμένο από μέσα και από έξω κι έλεγαν μεταξύ τους: «Ποιός άραγε είναι άξιος να του παραδοθεί αυτό;». Άλλοι έλεγαν: «αυτός, εδώ»· άλλοι κάποιον άλλον, ώσπου στο τέλος όλοι μαζί είπαν: «Στ’ αλήθεια, είναι πολλοί άγιοι και δίκαιοι, όμως αυτό το ειλητάριο κανείς δεν μπορεί να το δεχθεί στα χέρια του, παρά μονάχα ο Εφραίμ!». Και βλέπει λοιπόν, αυτός ο άγιος γέροντας, ότι στον Όσιο Εφραίμ πήγαν κι έδωσαν οι άγγελοι το βιβλίο. Το πρωί, όταν σηκώθηκε, άκουσε τον Όσιο Εφραίμ να διδάσκει –και ήταν σαν να έτρεχε γάργαρη πηγή από το στόμα του!– και να συντάσσει λόγους. Και κατάλαβε απ’ αυτό, ότι όσα βγαίνουν από τα χείλη του Οσίου Εφραίμ προέρχονται από το Άγιο Πνεύμα…

 [3]  «Να ντραπούμε τον Θεό»

     Κάποτε, καθώς βάδιζε ο Όσιος Εφραίμ, ίσως από κάποια δαιμονική υποβολή, τον πλησιάζει μια κοινή γυναίκα λέγοντάς του κολακευτικά λόγια, προκειμένου να τον δελεάσει και να σμίξει μαζί της ή έστω να τον κάνει να αγανακτήσει, γιατί ποτέ κανείς αυτόν τον άνθρωπο του Θεού δεν τον είδε να οργίζεται.

     Τότε, της λέει εκείνος:

     –Ακολούθησέ με.

     Και όταν έφτασαν σ’ ένα τόπο πολυσύχναστο απ’ όπου περνούσε από εκεί πολύς κόσμος, γυρίζει και της λέει:

     –Εδώ, έλα να γίνει αυτό που θέλησες.

     Εκείνη, καθώς είδε το πλήθος του κόσμου ολόγυρα, του λέει έκπληκτη:

     –Μα, πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό μπροστά σε τόσο κόσμο, χωρίς να ντροπιαστούμε;

     Και της απαντά ο Όσιος του Θεού:

     –Εάν τους ανθρώπους τους ντρεπόμαστε έτσι, πολύ περισσότερο να ντραπούμε τον Θεό, ο Οποίος βλέπει και γνωρίζει όσα γίνονται κρυφά και στο σκοτάδι.

     Ντροπιασμένη τότε εκείνη, απομακρύνθηκε από τον Όσιο Εφραίμ άπρακτη…

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

※
[«Το Μέγα Γεροντικόν»,

(1) Τόμ. Γ΄, Κεφ. ι΄, §36, 
σελ. 48–49·

(2) Τόμ. Δ΄, Κεφ. ιη΄, §10–§11, 
σελ. 306–309,

Έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου

«Το Γενέσιον της Θεοτόκου»,

Πανόραμα Θεσ/νίκης,

Ιούνιος 1997¹ και Μάρτιος 1999¹.
Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός.]

※

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.