Ο ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΛΟΓΟΣ

Ο ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΛΟΓΟΣ

Κύριε Πρόεδρε, τὰ σέβη μου.

Κυρίες καὶ κύριοι Βουλευταί·

Ὑπάρχει καιρὸς τοῦ λέγειν,

ὑπάρχει καιρὸς τοῦ ἀντιλέγειν,

ὑπάρχει καιρὸς τοῦ ψέγειν.

Σήμερα γιὰ μένα

θὰ εἶναι ὁ καιρὸς τοῦ ὑμνεῖν αἶνον,

ἔπαινον, τοῦ ὑμνεῖν τὴν Ἰλιαδορωμιοσύνη.

Κύριες καὶ κύριοι Βουλευταί·

«Ἔρχομαι ἀπὸ μακρυά.

Οἱ συλλέκτριες τῶν κρόκων τῆς Θήρας

πορεύονται πλάϊ μου, κι ἀπό κοντά,

παγεμένες μέ τόν ἄνεμο τόν βόρειο,

οἱ Μυροφόρες,

ὡραῖες μές στά τριανταφυλλιά τους

καί τή χρυσὴ τῶν ἀγγέλων ἀντανάκλαση».

[Ὀδυσσέας Ἐλύτης]

Κύριοι καὶ κυρίες Βουλευτὲς ἢ Βουλευτῖνες

ἢ κυρίες καὶ κύριοι, σύντροφοι καὶ συντρόφισσες·

Ἐπειδὴ σήμερα, αὔριο, παραπέρα,

αὐτὲς τὶς ἡμέρες,

ὅπως πάντοτε, ἀείποτε καὶ συνεχῶς,

θὰ βυσσοδομοῦν πάλι

ἡ κουστωδία τῶν δυσσεβῶν Βρυξελλῶν

καὶ ἐκεῖνος ὁ ἀρχέκακος ὄφις, ὁ Ἀλεμανός,

γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς

θὰ πρέπει νὰ ξαναγυρίσουμε

στὸν καθ’ ἡμᾶς τρόπον.

Ποιός εἶναι ὁ τρόπος μας;

Αὐτός:

«Πᾶσαν μὲν θάλασσαν καὶ γῆν ἐσβατὸν

τῇ ἡμετέρᾳ τόλμῃ καταναγκάσαντες γενέσθαι,

πανταχοῦ δὲ μνημεῖα κακῶν τε κἀγαθῶν

ἀΐδια ξυγκατοικήσαντες» 

[Θουκυδίδης].

Καὶ ἐπειδὴ θὰ ἐπανέλθουν πάλι οἱ δυσσεβεῖς

καὶ οἱ ἄλλοι Ἀλεμανοὶ καὶ ὡς ἀρχέκακος ὄφις,

ἐμεῖς ξέρουμε

ὅτι θὰ συμπαραταχθοῦμε,

θὰ συμπορευθοῦμε,

θὰ συμπολεμήσουμε τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ,

«πού ’χει στὰ μάτια της ψηφιδωτὸ τὸν καημὸ τῆς Ῥωμηοσύνης» 

[Γ. Σεφέρης].

Βεβαίως, ἐμεῖς διδάξαμε στὴν Οἰκουμένη, ἐμεῖς διδάξαμε

πάντοτε, ἐς ἀεὶ καὶ ἀείποτε καὶ ξανὰ καὶ ξανὰ

ὅτι σ’ αὐτὸν ἐδῶ

τὸν χρονικῶς ὑπεράχρονο τόπον,

σ’ αὐτὸν τὸν τόπον,

στὴν κορυφὴ τοῦ Ὁμήρου

καὶ στὸ ἀκροθίνιον τοῦ Ὀλύμπου,

ἐμεῖς οἱ Ὀλύμπιοι διδάξαμε ἐδῶ

ὅτι ἡ Ἔρις γίνεται Ἔρως.

Ναί, ἡ ἔρις γίνεται ἔρως,

ἔρως ἐλευθερίας

καὶ φυσικὰ ξέρουμε πολὺ καλὰ

ὅτι ξεκινοῦμε ὅπως πάντα

ἐδῶ καὶ τρεῖς χιλιάδες [χρόνια] ἡττημένοι,

ἀλλὰ ὡς ἡττημένοι

εἴμαστε αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι

θὰ ξαναδώσουμε

σ’ αὐτὸν τὸν πλανήτη

τῶν πεπλανημένων πλανητῶν καὶ τῶν πλανήτων,

τὴν καθ’ ἡμᾶς καθεστηκυῖαν πολιτείαν 

[Ἀριστοτέλης].

Ποιά εἶναι ἡ καθ’ ἡμᾶς καθεστηκυῖα πολιτεία;

Μία καὶ μόνη·

«Σὲ τοῦτα ἐδῶ τὰ μάρμαρα

κακιὰ σκουριὰ δὲν πιάνει!» 

[Γιάννης Ῥίτσος].

ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΥΡΑΡΙΣ