ΟΝΕΙΡΟ
※
※
Το συγγνωστό μεσοδιάστημα
που χρειάζεται η αδυναμία
τ’ ανθρώπου,
το λύγισμα του πάσχοντος
χοϊκού
που τροπώνει πίκρες με ηδύμελες λαχτάρες,
ίσαμε να ζήσει όσα ποθεί ασίγαστα
όλη η μυστική έφεση
και ενδόμυχη δύναμη της ψυχής
του...
※
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου