ΕΠΕΙΔΗ ΑΓΑΠΑ ΝΑ ΑΓΑΠΑ
Κάποιες
φορές –δε ξέρω πώς– με βρίσκω να μετράω σιωπηλά τα φοβερά λάθη μου μέσα στη
δυσερμήνευτη και παράδοξη «αδυναμία» της αγάπης. Εκείνης της καρδιακής αγάπης
που πάντα αρνείται πεισματικά να υπερέχει, να επιβάλλεται, να υποκρίνεται, να
μειώνει και να προδίδει. Και το να «αρνείται» δε σημαίνει ότι θα μπορούσε να
θέλει, αλλά ότι δε γίνεται να βγει έξω από τη φύση της· επειδή αγαπά να αγαπά
για την αγάπη, μέσα σε μία άβυσσο μίσους. «Κραταιά ως θάνατος η αγάπη» (Άσμα 8,
6)· αυτή που εμείς, μια ζωή και μια στιγμή, αρνηθήκαμε να ζήσουμε στα τρίσβαθά
μας και για τούτο πεθάναμε και πεθαίνουμε συνεχώς με δύναμη και κρότο απελπισίας…
π. Δαμιανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου