Τὸ Εἰλητάριον. «Γράψον ἃ εἶδες καὶ ἅ εἰσι» (Ἀποκ. α΄ 19).



Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

ΕΥΧΕΤΙΚΟΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΟΔΥΡΜΟΣ

ΕΥΧΕΤΙΚΟΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΟΔΥΡΜΟΣ


     Κάποτε κατέβηκα νύχτα από τον Άθωνα, μετά από κοπιώδη εργασία. Για να φθάσω στο Ησυχαστήριό μας ήταν αδύνατο, διότι εκτός από τον κόπο κυριάρχησε πια και βαθύ σκοτάδι. Προτίμησα να επισκεφθώ τον παπα–Μόδεστο, για να διανυκτερεύσω.

     Πλησίασα, λοιπόν, αθόρυβα για να μην ενοχλήσω, στην πόρτα της Καλύβης του. Αυτό όμως που άκουσα, με καθήλωσε, με συγκλόνισε. Ο Γέροντας προσευχόταν με στεναγμούς, κλαυθμούς και οδυρμούς. Είναι πράγματι αδύνατον να περιγραφούν στο χαρτί αυτές οι στιγμές. Αποτελεί όμως πνευματική ευωχία και αληθινή πανδαισία το να απολαύσεις τέτοιες ψυχικές καταστάσεις ενός ησυχαστού. Είναι υψηλό μάθημα μυστικής ζωής· δώρο Θεού, που σε εμπνέει στο μυστήριο της μετανοίας.

     Όταν ο Γέροντας τελείωσε την αγωνιώδη προσευχή του και επακολούθησε ησυχία, τόλμησα με συστολή και συνοχή καρδιάς να κτυπήσω την ερημική πόρτα του. Άνοιξε αμέσως και χάρηκε που με είδε. Βγήκαμε στον εξώστη που βλέπει προς το βόρειο Αιγαίο Πέλαγος. Το κατανυκτικό φως του φεγγαριού φώτιζε απέναντι στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στο Καρμήλιο και τα υπόλοιπα ασκητήρια της Κερασιάς. Καθίσαμε στο δάπεδο του μπαλκονιού μέσα στο φεγγαρόφωτο της θερινής νύχτας. Το πρόσωπό του έλαμπε σαν πρόσωπο αγγέλου. Ο ιδρώτας και τα δάκρυα της προηγουμένης προσευχής του λαμπύριζαν κάτω από το γοητευτικό φως της σελήνης.

     Ο Γέροντας έχει από Θεού το χάρισμα της διδασκαλίας. Αργός ή σκληρός λόγος, ουδέποτε βγαίνει από τα χείλη του. Οι λόγοι ήρεμοι, γαλήνιοι, χαρωποί, καλογερικοί, ταίριαζαν απόλυτα με το κάλλος του χώρου και την ησυχία που επικρατούσε εκείνες τις στιγμές.

     Όταν εκείνος αποφάσισε, σηκωθήκαμε. Με οδήγησε σε κάποιο μικρό κελάκι και ξεκουράστηκα για λίγο. Ο Γέροντας έχει τον δικό του κανόνα. Προσεύχεται πάντα μέχρι το πρωί. Αρχίζοντας δε να εργάζεται, να σκαλίζει στο ξύλο αγιασματάρια, έχει μάθει από νέος συγχρόνως να προσεύχεται με τη Μονολόγιστη Ευχή (το: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!»). Είναι πολύπειρος μοναχός, εμπειρικός θεολόγος, απλανής στη διδασκαλία της νοερής καρδιακής εργασίας. Με όση ευκολία ζει την υπακοή στον Γέροντά του παπα–Ευμένιο, με ανάλογη ευκολία αναφέρεται σε φιλοκαλικά, νηπτικά και δογματικά κείμενα των αγίων Μυστικών Διδασκάλων…

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ



[Ιερομονάχου Φιλίππου:
«Γεροντικό
της Ερήμου του Άθω»,
σελ. 71–73,
έκδοση «Μυγδονία»
και Ιεράς Καλύβης
Αγίου Αποστόλου Θωμά,
Μικρά Αγία Άννα,
Άγιον Όρος 20082.]







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου