Τὸ Εἰλητάριον. «Γράψον ἃ εἶδες καὶ ἅ εἰσι» (Ἀποκ. α΄ 19).



Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

ΘΕΙΕΣ ΧΡΙΣΤΟΝΥΜΦΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

ΘΕΙΕΣ ΧΡΙΣΤΟΝΥΜΦΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ


[1] Ο ΝΥΜΦΩΝΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

     Κάποιος αδελφός, στενοχωρημένος, πλησίασε τον μακαριστό Γέροντα Εφραίμ τον «Κατουνακιώτη» (1912–1998) και τον παρακάλεσε: «Γέροντα, κάνε μου μια ευχή να μου φύγει η θλίψη!». Ο Γέροντας, έβαλε τα χέρια του πάνω στο κεφάλι του και προσευχήθηκε, όπως συνήθιζε.

     Κατόπιν, του είπε:
     «Άκουσε παιδί μου. Αυτές τις μέρες στην προσευχή μου ο Θεός μού αποκάλυψε τον “νυμφῶνα” της ψυχής μου· όπως λέει και το τροπάριο της Μεγάλης Εβδομάδας,
     “Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω,
     Σωτήρ μου, κεκοσμημένον·
     καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω
     ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ…”.
     Και, επιπλέον, μου αποκάλυψε και το “ἔνδυμα” της ψυχής μου». Το πρόσωπο του Γέροντα, ενώ έλεγε αυτά τα λόγια, ήταν χαριέστατο.
     Και συνέχισε πάλι:
     «Παιδί μου, παρακάλεσε τον Θεό να σου δείξει κι εσένα τον “νυμφῶνα” της ψυχής σου!».

     Άλλοτε, πάλι, εκμυστηρεύθηκε ότι του αποκαλύφθηκε ο Χριστός και του έδειξε τους «τύπους τῶν ἥλων» Του. Και, αυτός, τότε, πλησίασε με άκρα ευλάβεια και τους προσκύνησε.

     Συχνά διηγείτο ο Γέροντας Εφραίμ τις χαριτωμένες πνευματικές του καταστάσεις, για να στηρίξει και να παρηγορήσει τους αδελφούς. 



[2] «ΘΕΛΩ ΤΟΝ ΝΥΜΦΙΟ ΜΟΥ!»

     Η ασματική Νύμφη, η ψυχή, όταν έφυγε με τον λογισμό της από την γη, γιατί της είπαν ότι στον ουρανό υπάρχει ο Νυμφίος της, πήγε στους ουρανούς, και είπε στους αγγέλους:
     –Παραμερίστε!... Παραμερίστε!...
     –Τί θέλεις;…
     –Θέλω τον Νυμφίο μου, λέει αυτή.
     –Και, τι, Τον θέλεις;…
     –Θέλω να Τον δω!...
     Κι έδειξε το δακτυλίδι που της χάρισε ο Χριστός στην κουρά. Χάρηκαν τα τάγματα των Αγγέλων όταν είδαν το δακτυλίδι, όπως η Μεγαλομάρτυς και πάνσοφος Αγία Αικατερίνη.

     Και όταν, κατόπιν, τους έδειξε και το Σχήμα το αγγελικό, «ἀνεβόησαν, κεκράγεσαν, ἐπήρθη τὸ ὑπέρθυρον ἐκ τῆς βοῆς αὐτῶν», επειδή εισήλθε άνθρωπος στο τάγμα τους. Κι άρχισαν να αγκαλιάζουν την ασματική Νύμφη.

     Ξαφνικά, σιώπησαν. Κι αυτό έγινε, γιατί ακριβώς διατάχθηκαν να σιωπήσουν. Και μία φωνή σαν «αὔρα λεπτὴ» ακούσθηκε [όπως διαβάζουμε και στον βίο του Προφήτη Ηλία, όπου, ούτε στην φωτιά, ούτε στον σεισμό ήταν ο Θεός, αλλά μέσα στην λεπτή αύρα (Γ΄ Βασ. 19, 11–12)]:
     –Και, γιατί Με ζητάς εδώ;… Δεν ξέρεις ότι υπάρχω μέσα στην καρδιά σου;…
     Ε, τότε, η ασματική Νύμφη συνήλθε, όπως ο θείος Αυγουστίνος, και είδε μέσα της Αυτόν για τον Οποίον έτρεχε στα βουνά και στα όρη να ζητήσει και τώρα Τον είδε μέσα της.
     Όντως!
     «Η Βασιλεία των Ουρανών βρίσκεται μέσα μας»! (Λουκ. 17, 21). 


ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ
Ο «ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ»
(1912–1998)




[(1)«Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης»,
i. μέρος 1ο, κεφ. ε΄, σελ. 106,
ii. μέρος 2ο, σελ. 202–203,
έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ», 
Κατουνάκια, Άγιον Όρος 2000.
(2) Α΄ δημοσίευση της παρούσας ανάρτησης:
Δευτέρα 14 Απριλίου 2014.
(3) Η εικόνα επάνω από τον τίτλο
της δεύτερης ενότητας:
«Ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας»
ή αλλιώς· «Ἴδε ὁ Ἄνθρωπος»,
σύγχρονη φορητή εικόνα που φυλάσσεται
στο ιερό της ενορίας μας.
(4) Στην τελευταία φωτογραφία:
«Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται» (1899–1900;),
έργο του Νικολάου Γύζη (1842–1901).
(5) Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών:
π. Δαμιανός.]








Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου