ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ

ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ

※

Ποιά ἀγάπη

δὲν κρύβει μέσα της μνήμη;

Καὶ ποιά μνήμη 

δὲν ἔχει μέσα της ἀγάπη;

※

Μνημονεύει ἔνστοργα ἡ καρδιὰ

ὅσους, ὅσα καὶ ὅ,τι ἀγάπησε.

Καὶ ὅσο μνημονεύει,

τόσο ἀτόφια καὶ διαχρονικὰ
ἀγαπᾶ καὶ θάλπει. 

※

Στὴ μνήμη ἡ ἀγάπη

βρίσκει τὴν ἔκπαγλη ἀλήθεια της.

Κι’ ἀπ’ τῆς ἀγάπης τὸ κάλλος 
ξεπροβάλλει πανώρια

ἡ ἀκούραστη μνήμη.

※

Μὴ πεῖτε· «θεωρίες!».

Γιατὶ μόνο ὅσοι γεύθηκαν τὸ μισεμό,

τὴν ἀπώλεια καὶ τὴ στέρηση,

αὐτοὶ στὰ τρίσβαθά τους ξέρουν 

τί ἐστι ἀγάπης μνημόνευμα

καὶ ἀρχοντικὸ φίλεμα μνήμης.

※ 

Ὅλα τ’ ἄλλα,

δίχως μνήμη στὴν ἀγάπη

καὶ δίχως ἀγάπη στὴ μνήμη

δὲν εἶναι μυστήριο·

δὲν εἶναι διάβα στὸ ἐπέκεινα·

δὲν εἶναι παύση τοῦ πόνου,

κατάλυση τοῦ πολύμορφου θανάτου.

※ 

Ὅλα τ’ ἄλλα,

τὰ πεπραγμένα τῶν δεινῶν τῆς λήθης,

εἶναι πονηρία, μῖσος καὶ μωρία, 

φαντασία, ἀπάτη καὶ ψέμμα.
Ἀπ’ αὐτὰ ποὺ ζυμώνεται θλιβερὰ 
ὁ χωμάτινος κι’ ἀφώτιστος κόσμος. 

※

π. Δαμιανὸς