ΘΕΟΣ

ΘΕΟΣ 

Ταπεινὴ ’ρημοκκλησούλα,
πίσω ἀπὸ βουνοῦ κορφή,
σὺ βαθειά μου μέσ᾿ στὴ σκέψη
ζεῖς ἀπόμερη, κρυφή.

Σκοτεινὴ πάντα, χαμένη
στὴν ἀπέραντη ἐξοχὴ
καὶ κλεισμένη, τοῦ διαβάτη
δὲ ζητᾶς τὴν προσευχή.

Τὸ μικρὸ καμπαναριό σου
σ᾿ ἑνὸς δέντρου τὰ κλαριά,
ποὺ φυτρώνει ἐκεῖ σιμά σου,
κρύβει πάντα τὴ θωριά.

Κι᾿ ἡ καμπάνα ραϊσμένη
δὲν ἀκούστηκε μακρυά.
Τώρα ρημασμένη χάμω
κοίτεται ἄλαλη, βαριά.

Ταπεινὴ ’ρημοκκλησούλα,
δίχως πίστη ἐγὼ ποτέ,
τὸ θεό σου νὰ δοξάσω
γονατίζω μπρὸς σ᾿ ἐσέ… 

ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ (1902–1930) 

[Φωτογραφία: «Πέτρινο Ἐρημοκκλήσι», τοῦ Βασίλη Τερζῆ]