Τὸ Εἰλητάριον. «Γράψον ἃ εἶδες καὶ ἅ εἰσι» (Ἀποκ. α΄ 19).



Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019

ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ;


ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ;


     Πότε σταματά και πότε λήγει μια Προσευχή; Ποτέ! Η Προσευχή είναι ένα συνεχές, άληκτο και αιώνιο έργο. Βάζουμε, ως Εκκλησία και ως πρόσωπα, ένα ταπεινό «Αμήν» για την ανθρώπινη ασθένεια· επειδή ο χρόνος τρέχει, επειδή οι υποθέσεις της καθημερινότητας πιέζουν, επειδή η φύση μας ως συνήθως αδημονεί και επειδή ο άνθρωπος γενικά δεν υπομένει εύκολα ή αμέσως τον αιώνιο χαρακτήρα των ευχών που δίδει στα χείλη του ο «Ευχοδότης» ή «Ευχολήπτης» Θεός. «Αμήν» λέμε όλοι επισφραγιστικά και βάζουμε ένα σχετικό τέλος, έναν αναγκαίο περιορισμό, μια απαραίτητη κατάληξη. Γίνεται λοιπόν ένα πέρας «ερήμην» της Προσευχής, η οποία όμως συνεχίζει και συνεχίζεται· και συνεχίζεται πάντα μαζί μ’ εμάς και πάντα υπέρ ημών, μια που τα αιτήματά μας έχουν ήδη εκφραστεί με πίστη προς τον θρόνο της θείας Αγάπης. Ποιο εγκάρδιο αίτημα της Προσευχής χάνεται ποτέ; Οι καρδιές που έχουν πόθο, δίψα και προσκαρτέρηση στην Προσευχή, είναι αληθινά μακάριες, γιατί ελκύουν επάνω τους μεγάλα φορτία Χάριτος. Ο άνθρωπος που βαστάζει την Προσευχή και που βαστάζεται από αυτή, δεν συνθλίβεται και δεν γραπώνεται ποτέ από τις θλίψεις και τους πειρασμούς. Γιατί η Προσευχή του Θεού είναι το παντοτινό μυστικό της δύναμής του, της υπέρβασης και της ελευθερίας του.

π. Δαμιανός






Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου