ΑΓΚΑΛΗ Η ΚΑΘΕ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
«Δε
ξέρω, αλλά όταν μου λείπουν πολύ οι άνθρωποι που αγαπώ, σπεύδω και τους
αγκαλιάζω με τη δύναμη της Προσευχής, στέλνοντας μυστικά προς αυτούς την πιο
εγκάρδια και ταπεινή Προσευχή μου και, έτσι, κάθε αίσθημα οχληρής απουσίας και
μοναξιάς εξαφανίζεται διά μιάς σαν την ανίσχυρη και φευγαλέα σκόνη...», θυμάμαι
να μου είχε πει κάποτε ένας σεβάσμιος αθωνίτης καλογερόπαπας «σπάζοντας» κατά
τ’ άλλα την ασκητική σιωπή του, που λες και ήταν κι αυτή μια άλλη κατάσταση και
έκφραση χριστοκοινωνίας, που πληροφορούσε παραμυθητικά την καρδιά...
π. Δαμιανός
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου