«ΕΝΔΟΝ ΣΚΑΠΤΕ!»
«Ένδον
σκάπτε!», μας λέει το διαχρονικό απόφθεγμα των Γερόντων. Ο νηπτικός μίτος της
Προσευχής στα άδυτα του έσω ανθρώπου. Μα, ποιος δίνει σημασία; Τι είναι τι και
γιατί, κανείς δεν έχει πια χρόνο, τρόπο και διάθεση να μάθει. Όταν όμως
αρχίσουμε να αισθανόμαστε εκείνο το βίαιο και ανυποχώρητο παράχωμα της ψυχής
μας εκεί στο κέντρο της ψυχοκτόνας επιφανειακότητας του αβαθούς βίου μας, τότε
πώς θα θελήσουμε να είχαμε την αξίνη του Πνεύματος σφιχτά στα χέρια μας, για να
πορευθούμε αυταπαρνητικά προς το όποιο ή όσο βάθος της θεογνωσίας και της
αυτογνωσίας, όπου και οι φλέβες χρυσού των ζωογόνων και ιερών βιωμάτων, άνευ
των οποίων, άνετα κανείς πεθαίνει αμετάκλητα κι ας μην έχει πεθάνει ακόμη
σωματικά! Γι’ αυτό λοιπόν, «ένδον σκάπτε» εαυτέ μου και αδελφέ μου! ...
π. Δαμιανός
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου