«ΤΑ ΑΟΡΑΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ»

«ΤΑ ΑΟΡΑΤΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ»

     Τι να την κάνω τη ζηλόφθονη ηθική, την προσποιητή ευλάβεια και τη φλοιώδη ακεραιότητά σου, δίχως την πηγαία φιλαδελφία και την ειλικρίνεια στην καρδιά σου; Και πριν αγγελοποιήσεις το βλέμμα σου για να μας κοιτάξεις απορημένα και ανήξερα, κάτσε και μέτρα λίγο, εντελώς αυτοκριτικά όμως, εκείνα τα βροντοδιαπεραστικά «Ουαί» που είπε ο πανάγαθος Κύριος προς τους υποκριτές που Τον καταδίωξαν και Τον μίσησαν άνευ λόγου, αιτίας, αφορμής και δικαιοσύνης (βλ. Ματθ. 23, 13–33). Αν δεν ποθήσεις κι αν δεν αγαπήσεις στη ζωή σου εκ βαθέων την Αγάπη και την Ταπείνωση, θα μαζεύεις συνέχεια κάθε ζοφερό γράμμα του νόμου (τούτη την κοφτερή λεπίδα του παλαιού και αφώτιστου εαυτού σου!) έτσι για να πλήττεις, να κατηγορείς και να στρεβλώνεις μανιοκαταθλιπτικά το ευεργετικό μεγαλείο της θείας Αγάπης. Δίχως αυτή τη διπλή αγάπη προς τον Θεό και τον αδελφό, ακυρώνουμε το νόημα της ζωής μας. Δίχως την καρδιακή, άδολη και ανυπόκριτη αγάπη, εαυτέ μου, οι σχέσεις σου όλες θα καταντήσουν τοξική παράσταση στη βεντάλια της πιο σθεναρής επίκρισης που θα επιφυλάσσεις προς όλους δίχως σύνεση, μέτρο και συναίσθηση των ορίων σου. Το μόνο που θα σου μένει στο τέλος είναι να χαίρεσαι προς στιγμή τη ψωροηθική που γεννάει ή επιτείνει τη μοναξιά σου και την αυτοδικαίωση που σκοτίζει τα φρένα σου και γιγαντώνει την ανελευθερία σου! Να ξέρεις, όμως, ότι τον Χριστό μας κανείς από μας δεν μπορεί να Τον πλησιάσει ποτέ σίγουρος και δικαιωμένος, παρά μόνο συντετριμμένος. Και για τους αδελφούς, για χάρη της ανάπαυσης της ψυχής τους, πάντα αγωνιζόμαστε να φυλάσσουμε και να προσφέρουμε ως δώρο προς αυτούς το ακατάκριτον και το ανεπίφθονον της καρδιάς μας. Αλλιώς θα μας φάει στο τέλος η ενδοαρρώστια του εαυτού μας. Θα προκαλούμε σε όλους την απώθηση ή τη φυγή τους κι ας απορούμε πολύ, πολύ επιτηδευμένα, γι’ αυτό. Αυτοί όμως θα φεύγουν και θα έχουν πολύ δίκαιο. Επειδή, κατά τον Άγιο Πορφύριο, «υπάρχουν και τα αόρατα μικρόβια της ψυχασθένειας». Τύφλα νά ’χει ο κορωνοϊός! Πού να σου εξηγώ τώρα, εαυτέ μου! Και μάλλον πολλά είπα. Άντε, γεια! 

π. Δαμιανός

Επιτρέπεται

η αναδημοσίευση των αναρτήσεων

από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.