ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ

ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ

      Χάθηκες. Πού είσαι; Δε φαίνεσαι πουθενά. Δε φαίνεσαι, αλλά «είσαι» όταν, όπου και με όποιους βρίσκεσαι. Αλλά –προς Θεού!– μη πεις πάλι ότι είναι ο «καιρός» που φταίει, οι «δουλειές», οι «φούριες», τα «τρεξίματα», οι «αρρώστιες» και οι «υγείες». Όλοι μπορούν να έχουν απαρέγκλιτα τον καιρό και τη σειρά τους. Οι σχέσεις έχουν πολλά ερωτήματα βαθιά μέσα τους, για να χάσουν τα συναπαντήματά τους. Όλοι βρίσκουν και χάνουν κάτι ή κάποιον, συνειδητά και εθελούσια. «Καθρέφτες δεν υπάρχουν», να μου πεις. Καθρέφτες, που δε μάθαμε να βαστάζουμε εμείς χαρωπά και βολικά. Καθρέφτες, που να υπηρετούν πιστά, βουβά και πειθήνια όλα τα είδωλα που θρέφεις, θαυμάζεις και αποζητάς...

π. Δαμιανός