ΟΙ ΔΥΟ ΒΟΕΣ
Βρισκόμαστε για το έργο του Χριστού μας στο
ιεραποστολικό κλιμάκιο του κράτους Μπουρούντι της Ανατολικής Αφρικής. Σε μία
από τις ποιμαντικές του περιοδείες ο μητροπολίτης μας σεβ. Κεντρώας Αφρικής, (νυν μακαριστός) Ιγνάτιος (Μανδελίδης· 1930-2017),
ανάμεσα στα άλλα ψυχωφελή και διδακτικά του λόγια, μας ανέφερε το Πάσχα του
2005 και το παρακάτω σημαντικό περιστατικό μαγείας…
Στο ιεραποστολικό κλιμάκιο της Κεντρικής Αφρικής
με έδρα την πόλη Κανάγκα, στο οποίο προΐσταται ο ίδιος ο μητροπολίτης μας, ένας
μαθητής γυμνασίου, πέρασε ένα πρωινό έξω από μία Ορθόδοξη Εκκλησία. Από απλή περιέργεια μπήκε μέσα. Άκουσε τις ωραίες ψαλμωδίες, είδε την κατανυκτικότητα
του ιερού χώρου, την ευλάβεια των ομογενών του, και παραξενεύτηκε για την
προέλευση και την αποστολή αυτής της Εκκλησίας. Ρώτησε κι έμαθε περισσότερα για
την Εκκλησία μας και δεν άργησε να γραφτεί στους καταλόγους των Κατηχουμένων.
Μετά από έξι περίπου μήνες βαπτίσθηκε, εν αγνοία των γονέων του, οι οποίοι,
σημειωτέον, ήσαν φανατικοί ειδωλολάτρες.
Πράγματι, η Χάρη του ιερού Βαπτίσματος τον
στερέωσε αρκετά στην Ορθόδοξη Πίστη και τον έπεισε ότι αυτή είναι η αληθινή Εκκλησία
του Χριστού, όπου ο άνθρωπος μπορεί να βρει τη σωτηρία της ψυχής του. Με χαρά,
λοιπόν, ανήγγειλε το γεγονός αυτό στους γονείς του και προσπάθησε να τους πείσει
ότι πρέπει κι αυτοί ν’ ακολουθήσουν αυτή την Εκκλησία, τη μόνη αληθινή
Εκκλησία, αν πράγματι θέλουν να ζήσουν και στην άλλη ζωή αιωνίως συν Χριστώ.
Οι γονείς του και, ιδιαίτερα ο πατέρας του, τόσο
πολύ εξοργίσθηκε, ώστε όχι μόνο χτύπησε τον γιο του, αλλά έτρεξε και στον μάγο -που ήταν και ο πρόεδρος του χωριού του- να ζητήσει τη βοήθειά του για την επιστροφή, το
ταχύτερο δυνατόν, του παιδιού του προς την πατροπαράδοτη αφρικανική πίστη τους. Ο
μάγος, χωρίς περιστροφές, τον πληροφόρησε ότι δεν έχει τη δύναμη να το κάνει αυτό, διότι μια ανεξήγητη
ανώτερη δύναμη σκεπάζει τους Ορθοδόξους από τη στιγμή που βαπτίζονται και
κατόπιν. Όμως, θα προσπαθήσει… Τότε ο πατέρας, βαθιά ταραγμένος και δαιμονικά
απελπισμένος, δεν δίστασε να ζητήσει από τον μάγο τον φόνο του ίδιου του παιδιού
του (!!!), διότι η πράξη του αυτή (το ότι το παιδί του έγινε Ορθόδοξος) είναι
καθαρή προσβολή προς τους «θεούς» των προγόνων τους. Υποσχέθηκε, μάλιστα, στον
μάγο ότι, αν εκτελέσει την επιθυμία του, θα τον πληρώσει ό,τι και να του
ζητήσει. Ο μάγος τού έδωσε ελπίδες και υποσχέσεις και άρχισε το σκοτεινό έργο του,
επικαλούμενος τη μισάνθρωπη βοήθεια του σατανά.
Την επομένη το πρωί, ο νεοφώτιστος νέος πήγαινε
στο σχολείο του. Καθ’ οδόν, ξαφνιάστηκε και σταμάτησε απότομα. Είδε με τρόμο να
έρχονται με απίστευτη ταχύτητα κατά πάνω του δύο βόες. Μέσα στην ταραχή και
στην αμηχανία του, έκανε αμέσως με πίστη το σημείο του Σταυρού, επικαλούμενος
εκ βαθέων τη δύναμη του Χριστού, όπως άλλωστε είχε διδαχθεί από την Ορθόδοξη
Εκκλησία μας.
Το αποτέλεσμα ήταν θεαματικότατο και
αποτελεσματικότατο. Οι βόες στράφηκαν αμέσως προς τα πίσω, σαν να τους έδιωχνε μια
αόρατη δύναμη. Ο νέος, με τη δύναμη του Σταυρού του Χριστού, είχε νικήσει τους βοόμορφους
δαίμονες, που εν τω μεταξύ είχαν σταλεί από τον μάγο για να τον κατασπαράξουν.
Μετά τα μαθήματά του στο σχολείο, επέστρεψε στο σπίτι του. Με πολλή χαρά
ανακοίνωσε στους γονείς του το πώς διασώθηκε από βέβαιο θάνατο από τα δύο μεγάλα και τρομακτικά φίδια που είδε ξαφνικά μπροστά του.
Ο πατέρας του φάνηκε ότι χάρηκε γι’ αυτή τη
διάσωση του γιου του, χωρίς όμως να φανερώσει κάτι από το μυστικό και
αποτρόπαιο σχέδιο που είχε ετοιμάσει εναντίον του παιδιού του. Μετά το
μεσημεριανό φαγητό, έτρεξε στον μάγο και τον ρώτησε με έκδηλη την απορία του:
–Χθες, κ.
πρόεδρε, είχαμε καταστρώσει το πρόγραμμα μαζί και την υπόθεση της πληρωμής σου
για τον φόνο του παιδιού μου, που επαναστάτησε και εγκατέλειψε την πίστη των
προγόνων μας. Τι έκανες, λοιπόν;
–Είναι
αλήθεια, φίλε μου, έστειλα στον γιο σου, την ώρα που πήγαινε στο σχολείο, δύο
ισχυρούς δαίμονες, με τη μορφή δύο βοών, για να τον πνίξουν. Και περιμένω κι
εγώ να μάθω τι ακριβώς έγινε!…
–Είναι
αλήθεια αυτό. Τα φίδια εμφανίστηκαν, αλλά πριν καν ορμήσουν και κουλουριαστούν
στο σώμα του παιδιού μου, αυτό έκανε ένα σημείο στον εαυτό του, σημείο που το
λένε οι χριστιανοί «Σταυρό», κι αμέσως τα φίδια, τρομαγμένα, γύρισαν προς τα πίσω
και εξαφανίστηκαν από μπροστά του.
–Σου το
έλεγα, φίλε μου, ότι στους Ορθοδόξους Χριστιανούς υπάρχει μια ακατανίκητη
δύναμη, η οποία καταστρέφει συνεχώς τα έργα μας. Όπου εμφανιστεί η Εκκλησία τους
και αυτοί, εμείς δεν έχουμε πλέον τη δύναμη να κάνουμε τίποτα, διότι μας νικάει
η δύναμη του Θεού τους!...
Ο πατέρας του παιδιού έφυγε, σοβαρά
προβληματισμένος μετά απ’ αυτή τη συνάντηση με τον μάγο. Για πρώτη φορά μέσα
του, άρχισε να αμφιβάλλει για την αξία και δύναμη της προγονικής θρησκείας του.
Πήρε ιδιαίτερα τον γιο του κι άρχισε να τον ρωτά ποιο είναι αυτό το δυνατό «σημείο»
και πώς έφυγαν οι δύο βόες από κοντά του.
Ο Θεός, εδώ, έκαμε ένα πολύ μεγαλύτερο θαύμα.
Σήμερα, οι γονείς αυτού του παιδιού είναι Ορθόδοξοι πιστοί Χριστιανοί. Ευχαριστούν
τον Χριστό και τον γιο τους, που με το ανήκουστο πάθημά του, διδάχθηκαν για την
υπεροχή και μοναδικότητα της Εκκλησίας μας· αργότερα κατηχήθηκαν, διδάχθηκαν
και βαπτίσθηκαν για να μπορούν να αγωνίζονται για την αιώνια σωτηρία της ψυχής τους. Δόξα, λοιπόν, στον
φιλάνθρωπο Θεό και Κύριό μας, χιλιάδες φορές!
[ Μοναχού
Δαμασκηνού Γρηγοριάτου:
«Η δράσις της μαγείας στην Αφρική»,
κεφ. 2ο, §40, σελ. 163–166·
Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»,
Θεσσαλονίκη 20092.
Επιμέλεια ανάρτησης:
π. Δαμιανός. ]
Επιτρέπεται
η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων
από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται
απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
