Τὸ Εἰλητάριον. «Γράψον ἃ εἶδες καὶ ἅ εἰσι» (Ἀποκ. α΄ 19).



Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ
ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ


     Ο μετανοήσας άσωτος, πλέον ως «υἱὸς ἀγαπητὸς» του Θεού (Ματθ. γ΄ 17 — Μάρκ. α΄ 11 – Λουκ. γ΄ 22 — Β΄ Πέτρ. α΄ 17), μετέχει στο Πατρικό Τραπέζι και κοινωνεί της Θείας Αγάπης.

     Αυτό, αποκαλύπτει η Παραβολή: Αφού ο άσωτος ομολόγησε στον Πατέρα ότι «αμάρτησε και δεν είναι πλέον άξιος να ονομάζεται παιδί Του», ο φιλόστοργος Πατέρας απευθύνεται προς τους δούλους Του και τους λέει: «Ντύστε τον με την πρώτη στολή, δώστε του να φορέσει στο χέρι το δαχτυλίδι και υποδήματα στα πόδια του, φέρτε και το θρεμμένο μοσχάρι και σφάξτε το. Κι ας ευφρανθούμε, γιατί ο γιος Μου αυτός ήταν νεκρός και ανέζησε, ήταν χαμένος και βρέθηκε!» (Λουκ. ιε΄ 22 και 32).

     Στα λόγια αυτά της Πατρικής Αγάπης, οι θεοφόροι Πατέρες, διακρίνουν την Χάρη των Αγίων Μυστηρίων, με τα οποία ο άνθρωπος εισέρχεται στον Πατρικό Οίκο, την Αγία Εκκλησία: Η «στολή», φανερώνει το Άγιο Βάπτισμα· ο «δακτύλιος», την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή το Άγιο Χρίσμα· και, ο «μόσχος ο σιτευτός», την Θεία Κοινωνία.

     Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς γράφει ότι, «δούλοι» του Ουρανίου Πατρός, είναι οι ιερείς· και, με τα λόγια, «Ἐνέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην» (Λουκ. ιε΄ 22), τους παραγγέλλει να ντύσουν τον πρώην άσωτο «με την πρώτη στολή, δηλαδή με την κατά Χάρη υιοθεσία, την οποία πρωτύτερα είχε φορέσει αυτός διά του Αγίου Βαπτίσματος». Ο δε «σιτευτός μόσχος», τον οποίον προσφέρει ο φιλόστοργος Πατέρας, «είναι ο Χριστός· το πανάμωμο Σφάγιο. Ο Αμνός, ο Οποίος θυσιάζεται για τους ανθρώπους και γίνεται τροφή των πιστών, δια της Θείας Κοινωνίας».
     Αυτά που συνέβησαν με την επιστροφή του ασώτου, αποκαλύπτουν το μυστήριο της Θείας Αγάπης: Στην μετάνοια του ασώτου και στην συναίσθηση ότι δεν μπορεί πλέον ούτε να ονομασθεί «γιος του Θεού», απαντά η Πατρική Αγάπη:

«Ἐξενέγκατε τὴν στολὴν τὴν πρώτην
καὶ ἐνδύσατε αὐτὸν
καὶ ἐνέγκατες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν θύσατε,
καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν»
(Λουκ. ιε΄ 22).

     Εκείνος που πρώτα δεν μπορούσε να χορτάσει ούτε με τα ξυλοκέρατα τα οποία έτρωγαν οι χοίροι, τώρα, αναδεικνύεται εκ νέου γιος του Θεού—Πατέρα. Καλείται να παρακαθήσει στο Τραπέζι το Πατρικό και να κοινωνεί το πανάγιο Σώμα του Δεσπότου Χριστού και έτσι να ευφραίνεται άληκτα. Η χαρά την οποία δοκίμασε ο Ουράνιος Πατέρας με την επιστροφή του παιδιού Του, μεταδίδεται τώρα και σε αυτό το ίδιο το παιδί Του, καθώς και σε ολόκληρο τον Ουρανό της Αγάπης Του. Ο ίδιος ο Πατέρας, συγκαλεί τον ουρανό και την γη να χαρούν από κοινού και να πανηγυρίσουν την επιστροφή του παιδιού Του.

     Αυτήν την αγαλλίαση, μάς καλούν οι θεοφόροι Πατέρες να ζήσουμε με την προσωπική μας μετάνοια: «Ο Πατέρας στέκεται και περιμένει την επάνοδό σου από την πλάνη της αμαρτίας. Μονάχα να επιστρέψεις. Κι ενώ εσύ θα είσαι ακόμη μακριά, Αυτός, θα τρέξει και θα πέσει στον τράχηλό σου. Θα αγκαλιάσει με φιλικούς ασπασμούς την ήδη καθαρισμένη από την μετάνοια ψυχή σου. Θα ντύσει με την πρώτη στολή την ψυχή που ξεντύθηκε τον παλαιό άνθρωπο. Θα τοποθετήσει δαχτυλίδι στα χέρια. Θα βάλει υποδήματα στα πόδια που επέστρεψαν, από την οδό της κακίας στον δρόμο του Ευαγγελίου της ειρήνης. Θα αναγγείλει ημέρα ευφροσύνης και χαράς στους δικούς Του, σε αγγέλους και σε ανθρώπους, γιορτάζοντας με κάθε τρόπο την σωτηρία σου», λέγει πολύ χαρακτηριστικά ο Μέγας Βασίλειος.

     Την δύναμη του μυστηρίου της Πατρικής Αγάπης, μας καλεί η Αγία μας Εκκλησία να γνωρίσουμε, δηλαδή να βιώσουμε με την δική μας επιστροφή στην Πατρική Εστία. 
     Και είναι βέβαιο πως, με την επιστροφή μας, θα μας δοθούν εκ νέου τα χαρίσματα της θείας δόξης, ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε εις το εξής μέσα στον Πατρικό Οίκο, αξίως του θύοντος φιλανθρώπου Πατρός, του θυομένου Υιού και του αγιάζοντος Αγίου Πνεύματος.



[Ιερομονάχου Γρηγορίου:
«Η Ιερά Εξομολόγησις (Σχόλια)»,
σελ. 47–51,
Έκδοση 
Ιερού Κουτλουμουσιανού Κελλίου
«Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», 
Άγιον Όρος 19971.
Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος,
πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός.]





Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου