ΟΠΤΑΣΙΑ ΜΟΝΑΧΟΥ

ΟΠΤΑΣΙΑ ΜΟΝΑΧΟΥ

     Ο μοναχός Γ., όταν ήταν λαϊκός, εργαζόταν στη μακρινή Αυστραλία ζώντας μία συνηθισμένη χλιαρή ζωή, χωρίς έντονη μετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Κάποτε αρρώστησε βαριά, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος σε νοσοκομείο. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να εντοπίσουν την αιτία που τον οδήγησε στην οδυνηρή εκείνη κατάσταση. Κάποια στιγμή μάλιστα συγκεντρώθηκαν όλοι για ιατρικό συμβούλιο και μετά από πολλή σκέψη, αφού η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη, αποφάσισαν να του κάνουν ένεση ευθανασίας, για να μη ταλαιπωρηθεί ούτε ο ασθενής αλλά ούτε και ο κατά σάρκα αδελφός του, που συγκλονίστηκε με το αναπάντεχο φοβερό γεγονός.

     Τη στιγμή, όμως, που οι γιατροί προσπαθούσαν να ειδοποιήσουν τον αδελφό του ασθενή να έλθει να του ανακοινώσουν την απόφασή τους και να παραλάβει το νεκρό πλέον σώμα, συνέβη κάτι το παράδοξο και εντελώς απρόοπτο.

     Ο ασθενής με θεία επέμβαση βγήκε από το σώμα του και παρακολουθούσε τα γινόμενα και τα λεγόμενα από τους ιατρούς. Συγχρόνως σε θείο όραμα βλέπει την Κυρία Θεοτόκο, η οποία με ιλαρό και γαλήνιο τρόπο τον ερώτησε:

     –Θέλεις να φύγεις στην άλλη ζωή ή θέλεις να επιστρέψεις στο σώμα σου πάλι, να γίνεις μοναχός και να ζήσεις θεάρεστα το υπόλοιπο της ζωής σου;

     Ο ασθενής διάλεξε το δεύτερο και αμέσως επέστρεψε πίσω στο σώμα του. Εν τω μεταξύ έφθασε και ο αδελφός του, νομίζοντας ότι ο αδελφός του είναι πια νεκρός, αφού έτσι ειδοποιήθηκε από τους υπαλλήλους του νοσοκομείου. Κατάπληκτος βλέπει τον αδελφό του ζωντανό και ακμαίο, τα παραδοξότερα όμως ήταν αυτά που άκουσε από τον πρώην ασθενή:

     –Αδελφέ μου, του είπε, τώρα δεν μπορώ να σου εξηγήσω τίποτε, σε παρακαλώ μόνο πάρε με από το νοσοκομείο, διότι αισθάνομαι πολύ καλά και βγάλε εισιτήρια πίσω για την Πατρίδα μας· πρέπει να φύγουμε το συντομότερο δυνατόν. Συγχρόνως σηκώθηκε πράγματι γερός και δυνατός με μία μόνο μικρή αδυναμία στα πέλματά του, σαν μικρό «ενθύμιο» από το φοβερό περιστατικό που του συνέβη.

     Αυτοί που έμειναν επίσης εμβρόντητοι ήσαν οι θεράποντες γιατροί, που δεν πίστευαν πραγματικά στα μάτια τους, τέτοιο γεγονός ήταν και γι’ αυτούς πρωτόγνωρο και φυσικά ασυμβίβαστο με την επιστήμη της ιατρικής, η οποία περιμένει μετά από ένεση ευθανασίας βέβαιο θάνατο.

     Έγιναν, λοιπόν, όπως επιθυμούσε. Μετά από λίγες μέρες βρέθηκε στην Ελλάδα και το πρώτο πράγμα που ρώτησε ήταν τι είναι οι μοναχοί και τα μοναστήρια. Επισκέφθηκε τα κοντινά μοναστήρια, έμαθε πολλά πράγματα, άκουσε πολλές συμβουλές κατάλληλες για τη μοναχική πολιτεία και στο τέλος ήλθε στο Άγιον Όρος, στου οποίου την ευλογημένη έρημο παραμένει μέχρι σήμερα. Η Χάρη του Θεού και η Παναγία Μητέρα μας, η Κυρία Θεοτόκος οδήγησαν και αυτού τα βήματα στο αγιασμένο λιμανάκι του Άθωνα…

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

※

[Ιερομονάχου Φιλίππου:

«Γεροντικό της Ερήμου του Άθω»,

κεφ. 24ο, σελ. 79–82,

εκδόσεις «Μυγδονία»

και Ιερά Καλύβη Αγίου Θωμά,

Μικρή Αγία Άννα,

Άγιον Όρος 2007¹.]

※