ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΛΗΜΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ

ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΛΗΜΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ

     Περνώντας κάποτε ο αββάς Μακάριος με συνοδεία αδελφών μέσα από την Αίγυπτο, άκουσε κάπου εκεί κοντά ένα παιδάκι να λέει στην μητέρα του τα εξής: «Μητέρα, ένας πλούσιος με αγαπά κι εγώ τον μισώ· κι ένας φτωχός με μισεί κι εγώ τον αγαπώ!...».

     Ο αββάς Μακάριος το άκουσε αυτό και θαύμασε. Και του λένε οι αδελφοί: «Τι κατάλαβες να σημαίνουν τα λόγια αυτά, πάτερ, και θαύμασες τόσο;».

     Και ο Γέροντας τούς είπε: «Πράγματι! Ο Κύριός μας, είναι πλούσιος (σε αγαθότητα και έλεος) και μας αγαπά (απεριόριστα) κι εμείς δεν θέλουμε να υπακούσουμε σ’ Αυτόν· ενώ ο εχθρός μας, ο διάβολος, είναι φτωχός (τελείως από αγάπη) και μας μισεί (θανάσιμα) και, παρ’ όλ’ αυτά, εμείς αγαπούμε την (ολέθρια) βρωμιά του!».

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ

※
[ «Το Μέγα Γεροντικόν»·

Τόμ. Γ΄, Κεφ. Ι΄, §72, σελ. 92–95.

Έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου

«Το Γενέσιον της Θεοτόκου».

Πανόραμα, Θεσ/νίκης·

Ιούνιος, 1997¹.

Επιμέλεια ανάρτησης:

π. Δαμιανός. ]

※

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.