ΚΑΤΑ ΜΑΝΑ, ΚΑΤΑ
ΚΟΡΗ
Σας στέλνω το κορίτσι
μου,
την κόρη μου, εκεί πέρα!
Να μου την προσέχετε,
έτσι;
Οι επιθυμίες της, διαταγές
της!
Μη μου τη δυσαρεστήσετε
σε κάτι!
Σας έφαγα!
«Ποια είναι κόρη μου»;
Αα, καλά!...
Όσο περνάνε οι μέρες,
θα το εμπεδώνετε
καλύτερα.
Μα, φυσικά, η Ντέλια
Βελκουλέσκου!
Πώς;!… Είπατε τίποτα;!…
«Κιχ!», να μην ακούω!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου