ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ

ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ

     «Σ’ αυτό τον κόσμο δε μπορούμε νά ’μαστε αμέριμνοι, γιατί λέει και η Γραφή: “Όποιος νομίζει ότι στέκεται καλά στα πόδια του, ας προσέχει να μην πέσει” (Α΄ Κορ. 10:12).

     »Πλέουμε στο άγνωστο· γιατί η ζωή μας παρομοιάστηκε με τη θάλασσα από τον ιερό Ψαλμωδό, που λέει: “Κι αυτή η θάλασσα η μεγάλη και απέραντη!” (Ψαλμ. 103:25).

     »Άλλα μέρη της θάλασσας έχουν βράχια, άλλα είναι γεμάτα θηρία, ενώ άλλα είναι γαλήνια. Εμείς λοιπόν υποτίθεται –σα μοναχοί που είμαστε– ότι πλέουμε στα γαλήνια μέρη αυτής της θάλασσας και ότι ακόμη πλέουμε τη μέρα, καθώς οδηγούμαστε από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης (τον Χριστό).

     »Πολλές φορές όμως, ενδέχεται κι ένας άνθρωπος του κόσμου, καθώς βρίσκεται στην κακοκαιρία και στο σκοτάδι, να μείνει άγρυπνος και να καταφέρει να σώσει το σκάφος (της ψυχής) του· ενώ εμείς, που (υποτίθεται πως) βρισκόμαστε σε γαλήνη, (μπορεί) να βυθιστούμε από αμέλεια, επειδή (ακριβώς) αφήσαμε το πηδάλιο της αρετής».

ΑΜΜΑΣ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΗ

※

[«Το Γεροντικό

(Αποφθέγματα των αγίων Γερόντων)»,

τόμ. α΄, σελ. 342, §26,

εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας»,

Θεσσαλονίκη, 2013¹.]

※