Τὸ Εἰλητάριον. «Γράψον ἃ εἶδες καὶ ἅ εἰσι» (Ἀποκ. α΄ 19).



Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

«ΕΙΣΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ!»

«ΕΙΣΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ!»

«Αθήνα, Μάϊος 1985

     »Αγαπητέ μου Σ., αδελφέ εν Χριστώ·

     »Σε αποκαλώ “αδελφέ εν Χριστώ”, ενώ δεν είσαι· ούτε που γνώρισες ποτέ σου τον Χριστό. Πολλές φορές ζήτησες να σου μιλήσω καθαρά και ξάστερα, αλλά από ταπείνωση, επειδή όλοι είμαστε αμαρτωλοί, σου μιλούσα με ήσυχο τρόπο. Τώρα όμως που με παρακάλεσες, αν ενδιαφέρομαι για σένα πραγματικά να σου γράψω, θα σου πω όλα όσα με εμπνέουν για σένα οι Άγγελοι…:  
     »Είσαι ο Μεγαλύτερος Υποκριτής και Φαρισαίος, Σ.! Χωρίς να το ξέρεις. Παρουσιάζεσαι στους φίλους, στον κόσμο, στις ταβέρνες, σαν καλός πολίτης, σαν καλός σύζυγος, σαν καλός πατέρας. Και δεν είσαι τίποτε απ’ αυτά! Είσαι ένας εγωιστής που δέρνεις την γυναίκα σου για το παραμικρό, που δεν την αφήνεις να νηστεύσει, που δεν την αφήνεις να πάει στην Εκκλησία. Βλαστημάς εναντίον του Θεού. Μαθαίνεις και τα παιδιά σου να κάνουν το ίδιο. Τί χρωστούν τα δύο σου αγοράκια και το κοριτσάκι σου, ν’ ακούνε κατηγορίες από το πρωΐ ως το βράδυ για την Εκκλησία, για τους Λειτουργούς του Θεού; Ο Θεός όμως είναι Πολυεύσπλαγχνος και σ’ αφήνει. Να δούμε ως πού θα πας! Αλλά η ίδια η αμαρτία σου θα σε κάνει μια μέρα, με τον τρόπο που ο Θεός θα επιτρέψει, να συνέλθεις πριν πεθάνεις. Ο θάνατος είναι για όλους μας. Αύριο, πεθαίνεις. Και σε παραλαμβάνει αυτός που υπηρέτησες σε όλη σου την ζωή: ο διάβολος! 
     »Κάνεις μια δουλειά· σου αποτυχαίνει. Έχεις καυγάδες. Σε σέρνουν στα δικαστήρια. Όλ’ αυτά, δεν τα βλέπεις; Αν δεν ήταν η αγία ψυχή της γυναίκας σου, της Μ., που με υπομονή ανέχεται τα κακουργήματά σου, κι αν δεν ήταν οι προσευχές της, σήμερα θα ήσουν ένα ερείπιο.
     »Θυμάσαι; Δεν ξέρω αν σου είπα την ιστορία ενός φίλου που ήταν σαν εσένα. Σήμερα, ένα “μήνυμα” από τον Θεό· το αψηφούσε. Αύριο, μια αποτυχία· την αψηφούσε. Και, μια μέρα, ήρθε η ώρα που γλίστρησε και έπεσε από την μοτοσικλέτα του κι έγινε κομμάτια το πρόσωπό του και το σώμα του. Κι όταν μετά από πολλούς μήνες, εγχειρίσεις και πλαστικές, μπόρεσε να περπατήσει, πού είναι; Θα τον δεις τώρα με την πατερίτσα του στην Ομόνοια να πουλά Βίους Αγίων και λέει συνέχεια το: “Κύριε, ἐλέησον!... Κύριε, ἐλέησον!... Κύριε, ἐλέησον!.... Τώρα, όλοι στην οικογένειά του νηστεύουν μαζί, εξομολογούνται και, πρώτα ο Θεός, θα βρουν την σωτηρία των ψυχών.
     »Αυτά, είχα να σου πω. Πρόσεχε! Πάψε να δίνεις δίκιο μόνο στον εαυτό σου. Ταπεινώσου. Ο Θεός, να σε ελεήσει!». 


ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ (1897–1992)

[Γαβριηλίας μοναχής:
«Γερόντισσα Γαβριηλία – Η Ασκητική της Αγάπης», 
κεφ. 6ο («Αλληλογραφία»), σελ. 422–423,
Σειρά «Τάλαντο», Νοέμβριος 199912.]





















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου