«ΓΙΝΕ ΙΕΡΕΥΣ!»

«ΓΙΝΕ ΙΕΡΕΥΣ!» 

     Κάθε χριστιανός έχει την δυνατότητα να προσφέρει ως ιερεύς τον ίδιο τον εαυτό του θυσία στον Κύριο, διότι ο Χριστός «χαρίζει σε όλους εξίσου αυτό το αξίωμα, προτείνοντας το χάρισμα της ιερωσύνης κοινό, σε όλους όσους το θέλουν. Ο χριστιανός με την μυστική ιερουργία ετοιμάζει σαν θύμα και σαν σφάγιο που θα προσφέρει στον Θεό, όχι τίποτε άλλο, αλλά τον ίδιο τον εαυτό του» (1).

     Ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται στους πιστούς:

     «Σας παρακαλώ, αδελφοί μου, να προσφέρετε όλον τον εαυτό σας στον Θεό, θυσία ζωντανή, αγία και ευπρόσδεκτη προς Αυτόν· αυτή είναι η δική σας πραγματική λογική λατρεία» (2).

     Ποιά είναι αυτή η «λογική λατρεία»;

     Είναι «η πνευματική διακονία, η ζωή που είναι σύμφωνη με την διδασκαλία του Χριστού. Όπως ακριβώς εκείνος που είναι ιερωμένος και διακονεί μέσα στον Οίκο του Θεού, όποιος και αν είναι, γίνεται τότε συνεσταλμένος και σεμνότερος, έτσι κι εμείς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε όλη μας την ζωή σαν να προσφέρουμε λατρεία και να είμαστε ιερωμένοι. Κι αυτό θα γίνει, αν καθημερινά προσφέρεις στον Θεό θυσίες και γίνεις ιερεύς του δικού σου σώματος και της αρετής της ψυχής σου: Όπως, δηλαδή, όταν προσφέρεις σωφροσύνη, όταν προσφέρεις ελεημοσύνη, επιείκεια και ανεξικακία. Κάνοντας αυτά, προσφέρεις στον Θεό “λογική λατρεία”, δηλαδή λατρεία που δεν έχει τίποτε το σωματικό, τίποτε το υλικό, τίποτε το αισθητό. Αφού, λοιπόν, ο Απόστολος Παύλος, απέδειξε τον κάθε ένα ότι είναι ιερέας του σώματός του με την ζωή του, λέγει και τον τρόπο με τον οποίο είναι δυνατόν να τα κατορθώσουμε αυτά εμείς οι πιστοί: “Μην εξομοιώνεστε με το σχήμα αυτού του κόσμου, αλλά να μεταμορφώνεστε με την ανακαίνιση του πνεύματός σας”. Διότι το σχήμα του κόσμου αυτού είναι χαμερπές και ευτελές και πρόσκαιρο» (3).

     Συνεχίζοντας, μάς προτρέπει ο Ιερός Χρυσόστομος:

     «Γίνε κι εσύ με το άγιο Βάπτισμα βασιλιάς, ιερέας και προφήτης.

     Γίνε βασιλιάς, ρίχνοντας κάτω όλες τις πονηρές πράξεις και κατασφάζοντας τα αμαρτήματα.

     Γίνε ιερέας, προσφέροντας τον εαυτό σου στον Θεό, θυσιάζοντας το σώμα σου και σφαγιαζόμενος ο ίδιος.

     Γίνε προφήτης, μαθαίνοντας τα μέλλοντα, γενόμενος ένθεος και αποκτώντας την σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος» (4).

     Με την ενανθρώπισή Του ο Κύριος δίνει στον άνθρωπο εκ νέου την δυνατότητα να γίνει βασιλιάς και ιερέας του κόσμου. Διά του Χριστού, γινόμαστε πάλι οικείοι του Θεού και κατά Χάριν Υιοί Του. Με την διδαχή και με όλη την ζωή Του ο Ιησούς Χριστός, «ἀποστήσας ἡμᾶς τῆς πλάνης τῶν εἰδώλων, προσήγαγε τῇ ἐπιγνώσει τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, κτησάμενος ἡμᾶς ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον, βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον» (5).

     Οι χριστιανοί έχουμε πλέον την πεποίθηση ότι «αν υπομένουμε, τότε, θα συμβασιλεύσουμε και μαζί Του» (6). Παρατηρώντας προσεκτικά την άστατη ζωή αυτού του πρόσκαιρου κόσμου, όλα «τα δάκρυα, οι προσβολές, οι βρισιές, ο θάνατος, ο πόνος και η αρρώστια και ό,τι άλλο μάς είναι λυπηρό και αποκρουστικό σ’ αυτήν την ζωή, όλα αυτά εξαφανίζονται και εγκαθίστανται στην θέση τους η ειρήνη, η πραότητα, η χαρά, η δόξα, η τιμή, η λαμπρότητα, κανένα από τα κοσμικά αγαθά δεν πρόκειται να μας προσελκύσει, αλλά κι εμείς θα μπορέσουμε να λέμε (με ιερή λαχτάρα) μαζί με τον Προφήτη Δαβίδ: “Πότε θα φθάσω και θα δω το Πρόσωπο του Θεού;” (7)» (8).

[(1) Άγιος Γρηγόριος Νύσσης· ΕΠΕ 8, 56–8. (2) Ρωμ. ιβ΄ 1–2. (3) Ιερός Χρυσόστομος· ΕΠΕ 17, 438–40. (4) Ιερός Χρυσόστομος· ΕΠΕ 19, 116–18. (5) Μέγας Βασίλειος· Θεία Λειτουργία. (6) Β΄ Τιμ. β΄ 12. (7) Ψαλμ. μα΄ 3. (8) Ιερός Χρυσόστομος· ΕΠΕ 5, 612–4. Από το βιβλίο του Ιερομονάχου Γρηγορίου: «Η Θεία Ευχαριστία και η Θεία Κοινωνία», κεφ. γ΄, §3γ΄, σελ. 170–173 και 327 (παραπομπές), έκδ. Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον «Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος», Άγιον Όρος 2001.]