ΤΟ ΠΕΤΡΟΒΟΛΗΜΑ

ΤΟ ΠΕΤΡΟΒΟΛΗΜΑ

     Άνθρωπος της βαθιάς ησυχίας και της προσευχής, ο ιερομόναχος Ακάκιος (Χατζηθεοδουλίδης του Χρήστου, από την Ακαπνού της Κύπρου· 1891–1971) εκάρη μοναχός όταν ήταν 19 ετών. Αφού αρχικά έζησε για λίγο στην Καλύβη των Αγίων Αναργύρων της Σκήτης του Κουτλουμουσίου (του Αγίου Παντελεήμονος), αργότερα, λόγω έλλειψης νερού, επέλεξε να ζήσει στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου (Θασίτου) της ησυχαστικής Καψάλας.

     Απέκτησε, συν τω χρόνω, μια καλή συνοδεία και συνήθιζε να λέει στους μοναχούς του: «Μην πιστέψεις ότι έκανες τίποτα στη ζωή σου, γιατί θα το χάσεις!».

     Επί χρόνια υπήρξε άξιος λειτουργός του Υψίστου. Και μόνο, όταν βάρυνε λόγω των γηρατειών του, σταμάτησε τις αναίμακτες θείες ιερουργίες.

     Το ευαγγελικό του ήθος και η αγγελική κατάσταση της συγχωρητικότητας, της μακροθυμίας και της αοργησίας που ενδημούσε μέσα του, φαίνεται καθαρά στο ακόλουθο περιστατικό:

     Κάποτε η Ιερά Κοινότητα τον έστειλε ως Πνευματικό στη Μητρόπολη Φιλίππων για εξομολόγηση. Μια μέρα, τότε που ήταν εκεί τα παιδιά ενός σχολείου, άρχισαν να τον πετροβολούν. Παρ’ ότι οι δάσκαλοί τους τα έβλεπαν, ωστόσο δεν τα παρεμπόδισαν. Μάλιστα, μια πέτρα τον χτύπησε στο κεφάλι και καταματώθηκε. Όταν επέστρεψε, διηγήθηκε το όλο συμβάν στη συνοδεία του.

     Και τα καλογέρια του, του είπαν: 

     «Μα, Γέροντα, δεν διαμαρτυρήθηκες σε κανέναν; 

     Δεν είπες τίποτε;».

     Κι εκείνος τους απάντησε:

     «Γιατί; Για να χάσω τον μισθό μου που χτύπησα;...».

     Θεοφόροι πολίτες του Ουρανού…

※

[Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου

(1952–2014):

«Μέγα Γεροντικό

εναρέτων Αγιορειτών

του 20ου αιώνος»,

Τόμ. Β΄, σελ. 837–838,

Εκδόσεις «Μυγδονία»,

Θεσ/νίκη Σεπτέμβριος 2011.

Επιμέλεια ανάρτησης,

επιλογή θέματος και φωτογραφίας,

πληκτρολόγηση κειμένου:

π. Δαμιανός.]

※

⁜

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Εἰλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.

⁜