«ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΔΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ…»
…Μια
μέρα που είχαμε πάει στο Μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ του Γέροντος στην Εύβοια,
ήτανε εκεί και μια κυρία που είχε κάποια δοκιμασία στο σπίτι της. Ήρθε κι
έκλαιγε στον μακαριστό Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη (1920–1991), τον όσιο ηγούμενο
του Μοναστηριού, ζητώντάς του να προσευχηθεί.
Και
θυμάμαι ότι ο Γέροντας Ιάκωβος τής είπε ακριβώς αυτά τα λόγια, τα οποία τα είχα
σημειώσει μάλιστα:
–Κοίταξε Ελένη, μην κλαις, παιδί μου! Γιατί
όταν κλαίμε και πάμε να προσευχηθούμε προς τον Θεό, τότε, μόλις κοιτάξουμε
πάνω, θα δούμε τον Χριστό πάνω στον Σταυρό· και όταν Τον δούμε πάνω στον
Σταυρό, δεν έχουμε μετά «πρόσωπο» να Του κάνουμε παράπονο, διότι Αυτός πήγε
πρώτος πάνω εκεί και έτσι εμάς μας αφόπλισε. Οπόταν η θέση η δική μου και η
θέση η δική σου είναι μόνο πάνω στο σταυρό. Ακριβώς γιατί εκεί είναι και η θέση
του Χριστού...
Και μ’
αυτά τα λόγια, πραγματικά, της έδωσε πολλή χαρά. Βέβαια, διαφορετικά είναι να
τα λέω εγώ και διαφορετικά να τα λέει ο πατήρ Ιάκωβος, μέσα στη δική του
απλότητα. Μας είπε δηλαδή να μην κλαίμε, αλλά να προσευχόμαστε. Της είπε: «να
έχεις ελπίδα στον Θεό και να προσεύχεσαι».
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
※
[Κλείτου Ιωαννίδη:
«Γεροντικό του 20ου αιώνος»,
Κεφ. 5ο, §3, σελ. 158–159,
Εκδόσεις Νεκτ. Παναγόπουλος,
Αθήνα, Οκτώβριος 1999.
Επιμέλεια ανάρτησης:
π. Δαμιανός.]
※
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου