»Τότε θυμήθηκα τους Αγίους Τεσσαράκοντα
Μάρτυρες και του λέω: “Μωρέ, Παντελεήμων! Ποιο είναι το απολυτίκιο των Αγίων
Τεσσαράκοντα Μαρτύρων; Το ξέρεις;”.«
»Ο π. Παντελεήμων,
άρχισε
τότε να ψέλνει σε α΄ ήχο:
“Τὰς ἀλγηδόνας τῶν ἁγίων,
ἃς ὑπέρ Σοῦ ἔπαθον,
δυσωπήθητι, Κύριε·
καὶ πάσας ἡμῶν τὰς ὀδύνας
ἴασαι, φιλάνθρωπε, δεόμεθα”.«»Αμέσως τότε, μια ζέστη απλώθηκε γύρω από ’μας τους δύο και δεν καταλαβαίναμε το κρύο. Ήταν η παρουσία των Αγίων, που και αυτοί υπέφεραν από το ψύχος.«
»Η νύχτα πέρασε
έτσι και, το πρωί, ενώ περιμέναμε τον θάνατο, ήρθε διαταγή εμάς τους δύο καλογήρους
να μη μας εκτελέσουν. Κανείς δεν γλύτωσε από όσους πήγαν εκεί, παρά μόνο εμείς.
Γι’ αυτό έγραψαν και τα ονόματά μας σε μια πινακίδα και την τοποθέτησαν εκεί
στο Στρατόπεδο εκτελέσεως».
※
[ «Από την ασκητική και ησυχαστική
[ «Από την ασκητική και ησυχαστική
Αγιορειτική Παράδοση»·
2ο μέρος, κεφ. ιγ΄, σελ. 344.
Άγιον Όρος, 20111.
Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός. ]
Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός. ]
※
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου