Κάποιος Γέροντας πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια, εἶχε ταλαιπωρηθεῖ πολὺ ἀπὸ ἀρρώστιες καὶ τελικὰ πέθανε, χωρὶς νὰ γογγύσει καθόλου.
Μετὰ ἀπὸ λίγο διάστημα ἀρρώστησε καὶ ὁ ὑποτακτικὸς
του καί, ἐπειδὴ δὲν εἶχε ξαναρρωστήσει, εἶχε πανικοβληθεῖ καὶ ἑτοιμάσθηκε νὰ
πάει στὸν κόσμο σὲ γιατροὺς, γιὰ νὰ θεραπευθεῖ. Τὸ βράδυ ὅμως βλέπει στὸν ὕπνο
του τὸν Γέροντά του, καὶ τοῦ λέει:
–Τέκνον μου, ἐὰν θέλεις, ἄκουσέ με καὶ μὴν
πᾶς πουθενά· κάνε ὑπομονή. Ἐγὼ ἐδῶ δὲν βρῆκα καμμιὰ ὠφέλεια ἀπὸ τὰ ἔργα μου,
μόνο ἡ ἀρρώστια μὲ ὠφέλησε. Μεῖνε λοιπὸν στὸ «Περιβόλι της Παναγίας» μας καὶ
κάνε λίγο ὑπομονὴ στοὺς πόνους, καὶ πολλὴ ὠφέλεια θὰ βρεῖ ἡ ψυχή σου.
Χάρηκε ὁ ὑποτακτικὸς τότε, ἔλαβε θάρρος
καὶ ἔκανε ὑπομονή. Στὴν συνέχεια, αἰσθανόταν πολλὴ χαρὰ μέσα ἀπὸ τοὺς πόνους,
γιατὶ ὁ νοῦς του βρισκόταν κοντὰ στοὺς Ἁγίους Μάρτυρες καὶ ἀγαλλόταν…
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924–1994)
[Γέροντος Παϊσίου Μοναχοῦ Ἁγιορείτου (1924–1994): «Ἁγιορεῖται Πατέρες καὶ Ἁγιορείτικα», σελ. 123, γ΄ ἔκδοση, Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσ/νίκης, 1994.]
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924–1994)
[Γέροντος Παϊσίου Μοναχοῦ Ἁγιορείτου (1924–1994): «Ἁγιορεῖται Πατέρες καὶ Ἁγιορείτικα», σελ. 123, γ΄ ἔκδοση, Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτὴ Θεσ/νίκης, 1994.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου