«ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΛΗΘΙΝΑ»

«ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ 

ΓΙΑ ΤΟΥΣΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ, 

ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΛΗΘΙΝΑ»

     Στις αρχές περίπου του 19ου αιώνος στην Σκήτη των Καυσοκαλυβίων ζούσε κάποιος Γέροντας, του οποίου η γενειάδα ήταν όπως του οσίου Ονουφρίου του Αιγυπτίου και του οσίου Πέτρου του Αθωνίτου. Το ένα τέταρτο ήταν στρωμένο στην γη. Όταν κάποιος επιθυμούσε να την δει, αυτός ο Γέροντας ανέβαινε πάνω σ’ έναν πάγκο και τότε η γενειάδα του άγγιζε το χώμα.
     Ο Γέροντας αυτός, παλαιότερα, ήταν ο πρώτος και πλέον περίφημος ψάλτης του Αγίου Όρους. Παρόμοια φωνή δεν υπήρχε σε όλη την περιοχή και κανένα μοναστήρι δεν παρέλειπε να τον καλεί στην πανήγυρη για την ψαλμωδία. Σε κάποια όμως αγρυπνία έψαλλε όλη την νύχτα και καμάρωνε για την φωνή του, αλλά αμέσως μετά την έχασε τελείως. Δεν μπορούσε λοιπόν τίποτα να ψάλει κι έπεσε σε μεγάλη λύπη.
     Διηγούνται ότι του παρουσιάστηκε σε όραμα η Βασίλισσα των Ουρανών, η Κυρία Θεοτόκος, και τον πληροφόρησε ότι έχασε την φωνή του επειδή δεν ήξερε να την εξουσιάζει και υπερηφανευόταν γι’ αυτήν. Προς δική του παρηγορία όμως θα του δοθεί μεγάλη γενειάδα, για την οποία βεβαίως δεν πρέπει να υπερηφανεύεται, επειδή και αυτή θα του αφαιρεθεί. Από τότε η γενειάδα του μάκρυνε πολύ και πάντα την είχε δεμένη. Την έδειχνε μόνο σε όσους επιθυμούσαν να την δουν.
     Περνούσε κάποτε ο σουλτάνος Μαχμούτ δίπλα στο πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και τον κατέλαβε η περιέργεια να ρίξει μια ματιά στον χριστιανικό ναό. Εκεί, τον υποδέχτηκε ο ίδιος ο πατριάρχης και, για αρκετή ώρα, περιεργαζόταν την εκκλησία. Ξαφνικά, είδε τις μορφές των οσίων Πέτρου του Αθωνίτου και Ονουφρίου του Αιγυπτίου, και είπε:
     –Εε! Σ’ αυτό, τώρα, ψεύδεστε (εσείς, οι χριστιανοί)! Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ποτέ τέτοια γενειάδα;
     Ο πατριάρχης, του απάντησε ταπεινά ότι δεν είναι ψέμα, αλλά καθαρή αλήθεια και ότι και στην σημερινή εποχή υπάρχει κάποιος Αγιορείτης μοναχός που έχει τόσο μακριά γενειάδα. 
     Θέλοντας ο σουλτάνος να δει τον συγκεκριμένο μοναχό, έστειλε άνθρωπο στο Άγιον Όρος για να τον φέρει στην Πόλη. Ο μοναχός πράγματι ήρθε, παρουσιάστηκε στον σουλτάνο και μετά από εντολή στάθηκε επάνω στο ντιβάνι και άφησε ελεύθερη την γενειάδα. Ο Τούρκος εξεπλάγη, επειδή η γενειάδα του ήταν ακόμη μακρύτερη και από εκείνες που είχε δει στις εικόνες. Για να διαπιστώσει όμως αν είναι αληθινή, πήρε μία τρίχα από την ρίζα της και, τυλίγοντάς την ανάμεσα στα δάκτυλά του, την περιεργάστηκε ως την άκρη. Δοκίμασε τρεις τρίχες. Μετά, κοιτάζοντας την γενειάδα, είπε:
     –Όλα όσα είναι γραμμένα για τους χριστιανούς είναι απολύτως αληθινά!
     Και στον μοναχό εξέδωσε το εξής φιρμάνι: να μην πληρώνουν φόρο αυτός και ο μαθητής του, ώσπου να πεθάνουν.
     Ο Γέροντας αυτός, ο οποίος, λεγόταν Μεθόδιος ο «Μακρυγένης» από την Καλύβη του Αγίου Μεθοδίου της Σκήτης των Καυσοκαλυβίων, εκοιμήθη το έτος 1835.

[(1) Ιερομονάχου Αντωνίου: «Βίοι Αθωνιτών του ιθ΄ αιώνος», τόμ. β΄, κεφ. 19ο, σελ. 268–269, Ιερό Μετόχιον «Ευαγγελισμού της Θεοτόκου», Ορμύλια 1995.
(2) Ιερομονάχου Μαξίμου Καυσοκαλυβίτου: «Ασκητικές μορφές και διηγήσεις από τον Άθω», σελ. 80, Ιερά Καλύβη Αγίου Παντελεήμονος, Άγιον Όρος 1999¹.
(3) Το ωραίο φιλοτέχνημα της διήγησης, είναι του περίφημου αγιογράφου κ.Δημήτριου Τσιάντα, από το παραπάνω βιβλίο (σελ. 81).]