ΑΓΙΑ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ ΕΛΕΣΑ
Θυγατέρα
ενός ισχυρού ειδωλολάτρη άρχοντα της Πελοποννήσου, η αγία Ελέσα ανατράφηκε από
τη μητέρα της στη θεοσέβεια. Η τελευταία πέθανε όταν η Ελέσα ήταν δεκατεσσάρων
ετών και ο πατέρας της θέλησε να την παντρέψει· εκείνη όμως αρνήθηκε, γιατί
είχε λάβει την απόφαση να αφιερώσει όλη τη ζωή της στον Χριστό. Επωφελούμενη
από την απουσία του πατέρα της, μοίρασε γενναιόδωρα ελεημοσύνες και πήρε μαζί
δύο θεραπαινίδες της το καράβι για το νησί των Κυθήρων, που τα χρόνια εκείνα
ήταν έρημο και γεμάτο άγρια θηρία. Φθάνοντας η αγία ανέστησε με την προσευχή
της έναν από τους ναύτες που είχε πεθάνει από δάγκωμα φιδιού και προχώρησε μέσα
στο παρθένο νησί.
Όταν επιστρέφοντας ο πατέρας της Ελέσης ανακάλυψε
τη φυγή της, εξοργίστηκε και άρχισε να την αναζητά με σκοπό να τη σκοτώσει.
Βρήκε τον ναυτικό και τον εξανάγκασε να τον οδηγήσει στο μέρος που είχε αφήσει
τη θυγατέρα του. Μετά από πυρετώδεις αναζητήσεις τη βρήκε κοντά σε ένα ψηλό
βουνό στη νότια πλευρά των Κυθήρων και προσπάθησε στην αρχή να την πείσει με τα
δάκρυα και τους οδυρμούς. Εκείνη όμως αρνιόταν να τον ακολουθήσει βεβαιώνοντάς
τον ότι προτιμούσε να μείνει με τα αγρίμια παρά να συμβιώνει με ειδωλολάτρες.
Τότε ο πατέρας της, αφήνοντας ελεύθερη την οργή του, την άρπαξε από τα μαλλιά,
την έριξε κατά γης και την ξυλοκόπησε, ενώ η αγία επαναλάμβανε συνεχώς:
«Ελέησόν με ο Θεός!». Έπειτα την κρέμασε σε ένα δένδρο από τα μαλλιά και τη
βασάνισε μέχρι θανάτου. Μόλις έλυσε το σώμα της, η αγία επανήλθε στη ζωή και
διέφυγε. Ένας βράχος άνοιξε τότε κάτω από τα πόδια της και μπόρεσε να περάσει
στην άλλη πλευρά του βουνού. Ο δήμιός της όμως τη βρήκε εκεί, έσπασε με μια
πέτρα το σαγόνι της και την αποκεφάλισε (375).
Μια
από τις θεραπαινίδες της αγίας, που είχε αποσυρθεί σε απομονωμένο μέρος για να
προσευχηθεί, επέστρεψε μετά την αναχώρηση του πατέρα–φονιά. Έθαψε το σώμα της
Ελέσης με ευλάβεια και τις επόμενες σαράντα ημέρες άκουγε στον τόπο εκείνο
αγγελικές μελωδίες. Αργότερα ήλθαν στα Κύθηρα χριστιανοί που είχαν ακούσει από
το στόμα της με θαυμασμό τη διηγήση του μαρτυρίου της αγίας Ελέσης και έχτισαν
πάνω από τον τάφο της μια μικρή εκκλησία που έγινε πηγή θαυμάτων. Έκτοτε η αγία
Ελέσα τιμώνταν ως πολιούχους του νησιού, που είχε εκπολιτισθεί με τις προσευχές
της.
Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν .
Τῇ
Α΄ τοῦ μηνὸς Αὐγούστου, μνήμη τῆς ἁγίας ὁσιομάρτυρος Ἐλέσης, τῆς ἐν τῇ νήσῳ τῶν
Κυθήρων ἀθλησάσης.
Στιχ. Ἔλεος σὺ δέδοσαι παρὰ Κυρίου,
Τῇ σῇ μητρί, παρθένε Μάρτυς Ἐλέσα.
—ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ—
Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἐκ στείρας ἐβλάστησας,
καθάπερ ἄνθος τερπνόν, πατρὸς δὲ μισήσασα, τὴν ἀθεΐαν στερρῶς, Ἐλέσα πανένδοξε,
ἔλαμψας ἐν τῇ νήσῳ, τῶν Κυθήρων ὁσίως, ἤθλησας δὲ ἐν ταύτῃ, καὶ λαμπρῶς ἐδοξάσθης·
καὶ νῦν ἀναπηγάζεις, τὰ θεῖα δωρήματα.
—ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ—
Ἦχος δ΄. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐν Κυθήροις ἔλαμψας ἀμέμπτῳ
βίῳ, καὶ λαμπρῶς ἠγώνισαι, ὑπὲρ Χριστοῦ μαρτυρικῶς· ὅθεν ἀξίως δεδόξασαι, Ὁσιομάρτυς
Ἐλέσα πανένδοξε.
—ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ—
Χαίροις ὦ Ἐλέσα νύμφη
Χριστοῦ, Παρθενομαρτύρων, ἀκροθίνιον εὐκλεές· χαίροις Κυθηρίων, ὡράϊσμα καὶ
σκέπη, σεμνὴ Ὁσιομάρτυς, Ἀγγέλων σύσκηνε.
[ Ιερομονάχου Μακαρίου
Σιμωνοπετρίτου:
«Νέος Συναξαριστής
της Ορθοδόξου Εκκλησίας».
Τόμ. 12ος (Αύγουστος),
σελ. 14–15.
Διασκευή εκ του Γαλλικού:
Ξενοφών Κομνηνός.
Εκδόσεις «Ίνδικτος»,
Αθήναι, Μάρτιος 2009.
Επιμέλεια ανάρτησης:
π. Δαμιανός.]
Επιτρέπεται
η αναδημοσίευση των αναρτήσεων
από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου