Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019

ΕΡΩΤΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ, ΤΕΛΟΣ!

ΕΡΩΤΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ, ΤΕΛΟΣ!


   Κάποιος χτυπάει την πόρτα.
   Θρυψαλιάζεται με μιας η ησυχία του ανήμερου μυαλού.
   Ακολουθεί διάλειμμα λογισμών και χαυνώσεων.
   Είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε ή μάλλον να απωθήσουμε και πάλι;
   –Μα, ποιος μπορεί νά ’ναι;…
   Και πάνω που αναρωτιόμουν μέσα μου: Είναι η πληθωρική μοναξιά που μας κάνει σταδιακά νωχελικούς και αδιάφορους ή μια σταλιά από αυθεντική ελευθερία που μας ανασταίνει, μας χαλυβδώνει και μας στερεώνει μοναδικά;
   Η πρώτη βρίσκεται εύκολα παντού και σχεδόν σε όλους σήμερα.
   Η δεύτερη είναι σπάνια, δυσεύρετη, θαυμαστή και μυστική αξία όσο και καταξίωση.
   Ερωταπαντήσεις, τέλος!
   Πάω ν’ ανοίξω.
   –Έρχομαι!...

π. Δαμιανός






Επιτρέπεται
η αναδημοσίευση αναρτήσεων
από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.

1 σχόλιο:

  1. Eκλαψα! Οχι δεν ρωταω τίποτις! Πέρασα μόνο να σου πω... πως έχεις την αγάπη μου! Έφυγα! Ποιός είναι πάλι... Μπρός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή