ΑΓΙΑ ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗ

ΑΓΙΑ ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗ

     Η αγία Καλλιόπη διέλαμψε κατά τη βασιλεία του Δεκίου (250), τόσο για την αγνότητα της ψυχής της όσο και για το φυσικό της κάλλος. Συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες και, φανερώνοντας με θαυμαστή γενναιότητα και μεγάλο ζήλο την αγάπη της για τον Χριστό, μαστιγώθηκε σκληρά και βασανίστηκε ανελέητα. Οι δήμιοι τής απέκοψαν τα στήθη, ένας άγγελος όμως του Θεού παρουσιάσθηκε και τη γιάτρεψε. Κατόπιν, την έσυραν πάνω σε θραυσμένα και αιχμηρά κεραμίδια, έκαψαν το κορμί της με αναμμένους δαυλούς, επάλειψαν με αλάτι τις πληγές της τις οποίες τις έτριψαν με τρίχινα πανιά. Τέλος, η αγία Μάρτυς του Χριστού έλαβε τον αμάραντο στέφανο της αιώνιας νίκης διά του αποκεφαλισμού.

—ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ—

Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τοῦ Σωτῆρος τὸ κάλλος ἐκ ψυχῆς ἀγαπήσασα, καλλιπάρθενε κόρη, Καλλιόπη πανεύφημε, ἠγώνισαι στερρῶς ὑπὲρ αὐτοῦ, καὶ δόξης ἠξιώθης θεϊκῆς· διὰ τοῦτό σου τὴν μνήμην τὴν ἱεράν, τιμῶμεν ἐκβοῶντές σοι· δόξα τῷ δεδοκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ, ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν.

—ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ—

Ἦχος β΄. Ταῖς τῶν αἱμάτων σου.

Παρθενικῇ διαλάμπουσα χάριτι, μαρτυρικῶς τῷ Χριστῷ προσενήνεξαι· οὗ νῦν τῆς χαρᾶς ἀπολαύουσα, τῆς ὑπὲρ νοῦν Καλλιόπη πανεύφημε, δυσώπει τῶν τιμώντων σε.

—ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ—

Κάλλει διαλάμπουσα ψυχικῷ, καλὴ καὶ ὡραῖα, δι’ ἀγώνων μαρτυρικῶν, ὤφθης τῷ Σωτῆρι, θεόφρον Καλλιόπη, ᾧ πρέσβευε σωθῆναι, τοὺς σὲ γεραίροντας.

※

[ Ιερομονάχου Μακαρίου

Σιμωνοπετρίτου:

«Νέος Συναξαριστής

της Ορθοδόξου Εκκλησίας»·

Τόμος (Ιούνιος),

σελ. 95.

Διασκευή εκ του Γαλλικού:

Ξενοφών Κομνηνός.

Θεώρηση κειμένου:

Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκης.

Εκδόσεις «Ίνδικτος».

Αθήνα, Φεβρουάριος 2008.

Επιμέλεια ανάρτησης:

π. Δαμιανός. ]

※

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.