«ΚΟΠΟΥΣ ΜΟΙ ΜΗΔΕΙΣ ΠΑΡΕΧΕΤΩ!»

«ΚΟΠΟΥΣ ΜΟΙ ΜΗΔΕΙΣ ΠΑΡΕΧΕΤΩ!»

     Το μεγαλύτερο λάθος και κατάκριμα που γίνεται κάποιες φορές είναι όταν μας κουράζουν ή μας εγκαταλείπουν για να παραιτηθούμε! Πού να ξέρουν ότι γινόμαστε πραγματικά ανεπηρέαστοι και απτόητοι όταν πορευόμαστε αντάμα με τον αγώνα και τον κόπο. Γιατί ειδικά σ’ αυτά τα δύο εσωτερικά εναύσματα ζωής και ανάπλασης είναι που αρέσκεται να κρύβεται μόνιμα ο Χριστός. Πού και πού, μάλιστα, μάς φαίνεται ότι Τον ακούμε εκ νέου: «Ολιγόπιστε, γιατί σε κυρίευσε ο δισταγμός και η αμφιβολία;» (Ματθ. 14, 31). Μην κουράζεις λοιπόν περισσότερο, αδελφέ, αυτόν που εσύ εκ των πραγμάτων δεν βοηθάς, αυτόν που εσύ δεν θέλεις να συνδράμεις, αυτόν που εσύ αρνείσαι να κατανοήσεις, αυτόν που εσύ δεν σκέφτεσαι καν να στηρίξεις με κάθε τρόπο, με όποιον τρόπο. Και αφού εσύ διαπιστωμένα δεν είσαι μια έστω ολιγοστή βοήθεια γι’ αυτόν, φεύγε τότε αλάλητα και αλάργα από τον θεόστεπτο πόνο του για να μην εκληφθείς από Θεού ως κολάσιμος αυτουργός του. Ο κόσμος θα ήταν λιγότερο πονηρός, ανάλγητος και σκαιός, αν σεβόταν, αν άκουγε ή αν λίγο προβληματιζόταν στις ευθείες φωνές τόσο των αποστολικών παροτρύνσεων όσο και των κεκοπιακότων χριστιανικών καρδιών: «Στο εξής, κανένας σας ας μη με κουράζει άλλο πια!» (Γαλ. 6, 18). Ούτε ένας, δηλαδή «κανένας»! Και προφανώς δεν είναι μια προσταγή ή ένα βέτο «ανθρώπινης» αγανάκτησης αυτό· είναι σοβαρή υπόμνηση οφειλής και χρέος πνευματικής περιωπής. Όποιος αγωνίζεται κατά Θεόν, δεν γίνεται να μην αντιλαμβάνεται, να μη σέβεται και να μην ασπάζεται τον κόπο του αδελφού του. Κι αν δεν αγωνιζόμαστε εμείς, τότε πάντα κάποιος άλλος μυστικός ή ακατανόητος ανάμεσά μας θα «βαστάζει τα στίγματα» του Παντοκράτορα, του Παντοδύναμου, του Ήσυχου, του Ταπεινού και του Πράου Χριστού, το ξέρουμε — δε το ξέρουμε. Κι αν το υπέρλογο Μαρτύριο του Χριστού, του Χριστιανισμού και του Χριστιανού μέσα στον κόσμο και στον εαυτό μας έχει μια ακατάλυτη νομοτέλεια, τότε αναντίρρητα είναι μονάχα αυτή: Μια Πορεία προς τον Γολγοθά αντιστοιχεί ανυπερθέτως σε κάθε αληθινό και ειλικρινή χριστιανό, ενώ παράλληλα μια ζωογόνα χαραυγή Ανάστασης προσμένει να πλημμυρίσει ανεπαίσθητα τη θεοδιψαλέα καρδιά του…

π. Δαμιανός

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.