Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΦΑΝΑΡΙΟΥ

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΣ 

ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΦΑΝΑΡΙΟΥ

     Ο άγιος Σεραφείμ καταγόταν από το χωριό Μπεζούλα στα Άγραφα της Θεσσαλίας. Οι γονείς του, Σωφρόνιος και Μαρία, τον ανέθρεψαν με ευλάβεια. Ο νεαρός Σεραφείμ έδειξε εξαιρετική επίδοση στην μελέτη των ιερών Γραφών και σύντομα εκάρη μοναχός στην Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου την επονομαζόμενη «Κορώνη» ή «Κρυερά Πηγή». Γρήγορα πρόκοψε στην αρετή και κρίθηκε άξιος της ιερωσύνης. Αργότερα εξελέγη επίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου.

     Όταν το 1601 ξέσπασε η άσκοπη εξέγερση του Μητροπολίτη Λαρίσης Διονυσίου (1541-1611· ο οποίος επονομαζόταν «Φιλόσοφος» εξαιτίας της ευρύτατης μόρφωσής του και από τους εχθρούς του υποτιμητικά «Σκυλόσοφος» εξαιτίας των αποτυχιών του), που πνίγηκε στο αίμα των αντιποίνων, ο άγιος Σεραφείμ απέφυγε με κάθε τρόπο να εμπλακεί στην εξέγερση· περιερχόταν τα χωριά της επισκοπικής του περιφέρειας και δίδασκε την ειρήνη και την ευλάβεια.

     Τον συνέλαβαν ωστόσο οι Τούρκοι και τον κατηγόρησαν ψευδώς ότι είχε υποστηρίξει την εξέγερση. Ο άγιος έμεινε ακλόνητος στις απειλές και στις κολακείες του δικαστή που του πρότεινε να αρνηθεί την πίστη του για να σώσει την ζωή του. Υποβλήθηκε σε φρικτά μαρτύρια, τα οποία υπέμεινε αγόγγυστα. Όταν τον μετέφεραν στον τόπο της θανάτωσης, μια μουσουλμάνα ανέβηκε σ’ έναν τοίχο και έβριζε και κακολογούσε τον άγιο. Ο άγιος στράφηκε και απλώς την κοίταξε με το ιλαρό του πρόσωπο και τότε το πρόσωπο της γυναίκας εστράφη προς τα πίσω. Φθάνοντας στην αγορά εκτέλεσαν τον άγιο με ανασκολοπισμό, δηλαδή με σούβλισμα πάνω σε ξύλο, στις 4 Δεκεμβρίου του 1601.

     Έπειτα, αφού για τρόμο και σωφρονισμό των Χριστιανών άφησαν πολλές ημέρες το σώμα του επάνω στο ξύλο όπου ευωδίαζε αρρήτως, έκοψαν την τιμία κεφαλή του και την πήγαν στα Τρίκαλα. Την νύχτα ένας ευλαβής χριστιανός πήγε και πήρε την κεφαλή· έγινε όμως αντιληπτός από τους φρουρούς, οι οποίοι τον καταδίωξαν και αναγκάσθηκε εκείνος να την πετάξει στον Πηνειό ποταμό. Εκεί η τίμια κάρα πιάστηκε σε φράχτη που είχαν κατασκευάσει οι ψαράδες, οι οποίοι την ανακάλυψαν οδηγούμενοι από πύρινο στύλο, που στεκόταν πάνω από τον τόπο όπου είχε πιαστεί, και άκουγαν ουράνιες ψαλμωδίες. Η τίμια κάρα κατατέθηκε στην Μονή Κορώνης, όπου επιτελεί πολλά θαύματα.

—ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ—

Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῶν Ἀγράφων τὸν γόνον,

Φαναρίου τὸν πρόεδρον,

καὶ Μονῆς Κορώνης τὸ κλέος,

Σεραφεὶμ εὐφημήσωμεν·

ἀθλήσας γὰρ λαμπρῶς

ὑπὲρ Χριστοῦ,

θαυμάτων ἐπομβρίζει δωρεάς,

καὶ λυτροῦται νοσημάτων φθοροποιῶν,

τοὺς πίστει ἀνακράζοντας·

δόξα τῷ δεδοκότι σοι ἰσχύν,

δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι,

δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ,

πᾶσιν ἰάματα.

—ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ—

Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Τῆς Ἐκκλησίας τὸν ἀστέρα τὸν νεόφωτον,

καὶ Φαναρίου τὸν ποιμένα τὸν θεόκριτον,

ἀνυμνήσωμεν ἐν ᾄσμασι θεοφθόγγοις·

ἀνατείλας γὰρ ἐσχάτως δι’ ἀθλήσεως,

καταυγάζει Ὀρθοδόξων τὰ πληρώματα,

Χαίροις, λέγοντα, Σεραφεὶμ ἀξιάγαστε.

—ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ—

Χρίσματι ἁγίῳ τελειωθείς,

θερμῶς ἀναδέχῃ,

τὸ μαρτύριον τοῦ Χριστοῦ·

οὐ γὰρ ἐπῃσχύνθης,

τὸν εὐαγῆ ἀγῶνα,

ὦ Σεραφεὶμ διό σε,

Χριστὸς ἐδόξασε.

※

[(1) Ιερομονάχου Μακαρίου

Σιμωνοπετρίτου:

«Νέος Συναξαριστής

της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Τόμ. 4ος (Δεκέμβριος), σελ. 49–50.

Διασκευή εκ του Γαλλικού:

Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκης.

Εκδόσεις «Ίνδικτος»·

Αθήναι, Μάρτιος 2005.

(2) Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου:

«Νέον Μαρτυρολόγιον»,

Μαρτύριο 19ο, σελ. 63–67,

(επιστασία: Π. Β. Πάσχου)·

Εκδοτικός Οίκος «Αστήρ»·

Αθήναι, 1993⁴.

(3) Αγίων Μακαρίου Νοταρά,

Νικοδήμου Αγιορείτου,

Αθανασίου Παρίου

και Νικηφόρου Χίου:

«Συναξαριστής Νεομαρτύρων»,

σελ. 185–191,

(επιμέλεια: Αθανασίου Μάργαρη)·

Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»·

Θεσσαλονίκη, 1996³.

(4) Επιμέλεια ανάρτησης,

επιλογή θέματος και φωτογραφιών,

πληκτρολόγηση κειμένου:

π. Δαμιανός.]

※

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.