Η ΑΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΘΕΟΠΑΤΟΡΩΝ

Η ΑΠΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΘΕΟΠΑΤΟΡΩΝ

     Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος (1924–1994), όταν ασκήτευε ο ίδιος στην έρημο του Σινά (Οκτώβριος 1962–Απρίλιος 1964), ζώντας εκεί ανώτερη πνευματική ζωή, βίωσε ανώτερες πνευματικές καταστάσεις. Ανάμεσα στα κρυπτά μυστήρια που «ἐλαλήθησαν εἰς τὰ ὦτα τῆς διανοίας αὐτοῦ» (Άγιος Θεόληπτος Φιλαδελφείας), είναι το ότι εβίωσε εν Αγίω Πνεύματι ένα υπερφυσικό γεγονός· την σώφρονα και οσία σχέση των αγίων Θεοπατόρων, από την οποία συνελήφθη και εγεννήθη η Θεοτόκος. Από αυτό το γεγονός πληροφορήθηκε ότι: «Οι Άγιοι Θεοπάτορες Ιωακείμ και Άννα ήταν τελείως πνευματικοί, χωρίς καθόλου σαρκικό φρόνημα. Ήταν το απαθέστερο ανδρόγυνο που υπήρξε ποτέ. Πρώτα προσευχήθηκαν στον Θεό με δάκρυα ο καθένας χωριστά να τους χαρίσει παιδί και μετά συνήλθαν από υπακοή στον Θεό· όχι από σαρκική επιθυμία. Επειδή η σύλληψη έγινε χωρίς ηδονή, η Παναγία ήταν Πάναγνη. Δεν ήταν βέβαια απαλλαγμένη από το προπατορικό αμάρτημα, όπως πλανεμένα πιστεύουν οι παπικοί, διότι συνελήφθη με φυσικό τρόπο (όχι ασπόρως), αλλά τελείως απαθώς, όπως ήθελε ο Θεός να γεννιούνται οι άνθρωποι. Μόλις βρέθηκε ένα απαθές ανδρόγυνο, όπως έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο και όπως ήθελε να γεννιούνται οι άνθρωποι, γεννήθηκε η Παναγία».

     Κάποτε ο Άγιος Παΐσιος τόνιζε και πάλι τις αλήθειες αυτές σε μια συζήτησή του. Βλέποντας κάποια επιφύλαξη από τον συνομιλητή του, ανασηκώθηκε και είπε με έντονο ύφος: «Το έζησα το γεγονός!». Ήθελε να καταστήσει σαφές ότι αυτά που έλεγε δεν ήταν απλώς δικοί του ευλαβείς λογισμοί, αλλά θεία αποκάλυψη.

     «Μόνο ο Ιωακείμ και η Άννα ήταν τελείως πνευματικοί άνθρωποι και γεννήθηκε μετά από προσευχή αυτό το απαθέστατο πλασματάκι, η Παναγία. Ο λογισμός μού λέει ότι ήταν έτσι πνευματικοί εξ αρχής. Αυτό το έζησα όταν ήμουν στο Σινά».

     Κάποια άλλη φορά, ο Άγιος Παΐσιος ανέφερε πως του παρουσιάσθηκε η Παναγία μας –μέρα μεσημέρι– και τον βοήθησε σε μια ανάγκη που είχε. Συνομίλησαν μαζί για λίγα λεπτά. Και όταν ρωτήθηκε πώς αισθάνθηκε, αυτός απάντησε: «Μεγάλη χαρά!... Όμως, αισθανόμουν και ντροπή· δυσκολεύομαι!… Μητέρα του Θεού, είναι!... Με τον Άγιο Ιωακείμ και την Αγία Άννα κινούμαι πιο άνετα!...».

※

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων.

Ἦχος πλ. α΄. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Ἡ Δυὰς ἡ ἁγία καὶ θεοτίμητος,

Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα ὡς τοῦ Θεοῦ ἀγχιστεῖς, 

ἀνυμνείσθωσαν φαιδρῶς ᾀσμάτων κάλλεσιν·

οὗτοι γὰρ ἔτεκον ἡμῖν,

τὴν τεκοῦσαν ὑπὲρ νοῦν,

τὸν ἄσαρκον βροτωθέντα,

εἰς σωτηρίαν τοῦ κόσμου,

μεθ’ ἧς πρεσβεύουσι σωθῆναι ἡμᾶς.

※

Κοντάκιον τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων.

Ἦχος α΄. Χορὸς Ἀγγελικός.

Τὸ ζεῦγος τὸ σεπτόν, Ἰωακείμ τε καὶ Ἄννα, 

χορεύουσι φαιδρῶς, παρ’ ἐλπίδα τεκόντες,

τὸ ὄρος τὸ ἅγιον, τὴν νεφέλην τὴν ἔμψυχον,

τὴν περίοπτον, τοῦ Βασιλέως καθέδραν·

ὧν τῆς χάριτος, πνευματικῶς κοινωνοῦντες,

Χριστὸν μεγαλύνομεν.

※

Μεγαλυνάριον.

Τέρπεται ἡ Ἄννα θεοπρεπῶς,

κρατοῦσα ὡς βρέφος,

τὴν τεκοῦσαν τὸν Ποιητήν·

σὺν αὐτῇ δὲ χαίρει,

Ἰωακεὶμ ὁ θεῖος·

ὧν τῇ χαρᾷ ὡς δῶρον,

τὸν ὕμνον ᾄσωμεν.

※

※

[(1) Ιερομονάχου Ισαάκ:

«Βίος Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου,

μέρος α΄, κεφ. η΄, §η΄, σελ. 176,

Άγιον Όρος 2008⁶.

(2) Αθανασίου Ρακοβαλή:

«Ο Πατήρ Παΐσιος μού είπε…»,

κεφ. α΄, σελ. 12 και 17,

Θεσσαλονίκη, Μάιος 1998⁴.

(3) «Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης»,

κεφ. 8ο, §8, σελ. 247,

έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου

«Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»,

Βασιλικά Θεσσαλονίκης, Ιούνιος 2015¹.
Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός.]

※

⁜

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Εἰλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.

⁜