ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ 

     Κάποιος ευλαβής μοναχός από την Αντιόχεια, ταξίδεψε προς τους Αγίους Τόπους για προσκύνημα. Και αφού έμεινε αρκετό καιρό εκεί, του τελείωσαν τα χρήματα. Μη ξέροντας τί να κάνει, καθόταν σε κάποιο από τα ιερά προσκυνήματα στενοχωρημένος.

     Αποκαμωμένος όπως ήταν, αποκοιμήθηκε για λίγο και βλέπει τον Χριστό να του λέει: «Πήγαινε στον οικονόμο του Ναού της Αγίας Αναστάσεως και πες του ότι ο Χριστός μ’ έστειλε σε σένα· δώσ’ μου ένα νόμισμα, και θα σου κάνω ιδιόχειρη απόδειξη γι’ αυτό. Και, όταν θα έρθει ο Χριστός, θα σου το δώσει».

     Ξύπνησε ο μοναχός και έκανε προσευχή πιστεύοντας στα λόγια αυτά. Πηγαίνει, βρίσκει τον οικονόμο και του λέει ό,τι προστάχθηκε να πει. Του λέει εκείνος: «Και, πότε θα έρθει σε μένα ο Χριστός, για να μου δώσει πίσω το νόμισμα;». Απαντά ο μοναχός: «Εγώ, σου είπα ό,τι άκουσα. Εσύ, τώρα, κάνε ό,τι νομίζεις!».

     Λέει ο οικονόμος: «Κάνε μου την ιδιόχειρη απόδειξή σου!». Ο μοναχός κάθισε και την έγραψε. Και, παίρνοντας το νόμισμα, έφυγε. Το ίδιο βράδυ, βλέπει ο οικονόμος σε όραμα κάποιον να του λέει: «Πάρε από Μένα το νόμισμα και δώσε πίσω την απόδειξη του μοναχού». Καθώς όμως ο οικονόμος αντιδρούσε λέγοντας, «μα, εκείνος μου είπε, ότι ο Χριστός θα έρθει και θα μου το δώσει», του λέει πάλι Αυτός: «Εγώ, είμαι ο Χριστός! Πάρε το νόμισμα και δώσε πίσω την απόδειξη στον μοναχό. Μήπως θέλεις και παραπάνω; Να, το νόμισμά σου!». 

     Ξυπνώντας τρομαγμένος και κατάπληκτος, έστειλε ανθρώπους στον μοναχό, λέγοντάς τους: «Ψάξτε κι όπου τον βρείτε, να μου τον φέρετε!». Έφυγαν αυτοί, τον βρήκαν και του λένε: «Έλα, σε θέλει ο οικονόμος!». Εκείνος, πάλι, φοβήθηκε κι είπε μέσα του: «Σίγουρα, θ’ άλλαξε γνώμη και θα θέλει τώρα πίσω το νόμισμά του!», και γι’ αυτό τον λόγο πήγαινε με φόβο. Μόλις όμως ο οικονόμος τον είδε, του είπε: «Κύρ’ αββά μου! Σήμερα, οπωσδήποτε, θα γευματίσεις μαζί μου!». Εκείνος, ακούγοντας αυτό, ακόμη περισσότερο φοβήθηκε ότι πρόκειται πια να επιστρέψει το νόμισμα.

     Την ώρα που έτρωγαν, του λέει ο οικονόμος: «Αββά μου, πάρε όσα άλλα χρυσά νομίσματα θέλεις από μένα και δώσ’ μου πίσω το γραμμάτιό σου!». Του λέει εκείνος: «Συγχώρεσέ με, μα εγώ δεν χρειάζομαι άλλο νόμισμα. Μου αρκεί αυτό το ένα που πήρα από σένα».

     Ο οικονόμος, του διηγήθηκε τότε το όραμα και τον παρακαλούσε λέγοντας: «Πάρε από μένα 10 λίτρες χρυσά νομίσματα κι αν θες δώσ’ μου ιδιόχειρη απόδειξή σου». Ο μοναχός, του είπε: «Αποκλείεται να πάρεις από μένα άλλο ιδιόχειρο γραμμάτιο, διότι και ο Κύριος δεν μου είπε να πάρω παραπάνω. Αν όμως πράγματι πιστεύεις στον Χριστό, είναι πολλοί αυτοί που χρειάζονται βοήθεια και που μπορούν να σου κάνουν παρόμοιο γραμμάτιο».

     Και όλοι όσοι ήσαν εκεί και τ’ άκουσαν, θαύμασαν για τις αψευδείς υποσχέσεις του Θεού…

 [«Άγνωστες σελίδες του Γεροντικού», μέρος α΄, §12, σελ. 60–65, α΄ έκδοση, «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσ/νίκη 1996.]