Ο ΟΛΟΧΡΥΣΟΣ ΔΙΑΚΟΣ

Ο ΟΛΟΧΡΥΣΟΣ ΔΙΑΚΟΣ

      Μέρα που είναι, ολοκληρωτικά αφιερωμένη στην πανίερη μνήμη του αγίου Πρωτομάρτυρος και Αρχιδιακόνου Στεφάνου, καλό είναι να αναφερθούμε σε μία «ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν» εξαίσια εμφάνιση του μεγάλου αυτού αγίου της Εκκλησίας μας. Την εμφάνιση αυτή την κατέγραψε ο Λάζαρος Μοναχός Διονυσιάτης (1892–1974) στις κατανυκτικές του «Διηγήσεις», αφού πρώτα την παρέλαβε αυτούσια ως προφορική και αξιόπιστη μαρτυρία απευθείας από τον πολιό και σοφό Καθηγούμενο της Μονής Διονυσίου, Αρχιμ. Γαβριήλ (1886–1983).

     Την Κυριακή 14 Ιουλίου του 1958, ο αντιπρόσωπος της Μονής Διονυσίου στις Καρυές του Αγίου Όρους, Γέρων Δομέτιος, κάλεσε τον αντιπρόσωπο της Μονής του Ρωσικού, έναν ευλαβέστατο ιερομόναχο, τον π.Νικόστρατο, προκειμένου να τελέσει αυτός την Θεία Λειτουργία στο Διονυσιάτικο Κονάκι.

     Σύμφωνα, λοιπόν, με την ομολογία του αντιπροσώπου της Μονής Διονυσίου, αλλά και άλλων αδελφών, ο εν λόγω ιερομόναχος ήρθε στο Κονάκι προς το τέλος της ακολουθίας του όρθρου και, συγκεκριμένα, όταν έψαλλαν οι Πατέρες την «Δοξολογία». Κοίταξε καλά μέσα το εσωτερικό της εκκλησίας, παρ’ όλ’ αυτά δεν μπήκε μέσα, παρά μονάχα στάθηκε έξω απ’ αυτήν, στα εκεί παρακείμενα στασίδια του εξωνάρθηκα. Στεκόταν λοιπόν εκεί με πολλή ευλάβεια και, κατά κάποιο τρόπο, λες και ήταν συνεπαρμένος και εκστατικός από αυτά που μόνο αυτός έβλεπε μυστικά. 

     Ο Διονυσιάτης αντιπρόσωπος, ο Γέρων Δομέτιος, βλέποντας ότι ο ιερομόναχος που κάλεσε για να λειτουργήσει δεν μπήκε μέσα στην εκκλησία, απορούσε. Και, μετά από λίγο, πήγε και του επανέλαβε αποφασιστικά το κάλεσμα:
     –Ορίστε, πάτερ! Ελάτε μέσα στον Ναό για να πάρετε «καιρό»!
     (Σημ.: Ο «Καιρός» λέγεται μία σύντομη και αυτοτελής ακολουθία που τελούν πάντοτε οι ιερείς, πριν την είσοδό τους μέσα στο ιερό προκειμένου να τελέσουν την ακολουθία της Προθέσεως και κατόπιν την Θεία Λειτουργία).

     Τότε, του απαντά ο Ρώσος ιερομόναχος:
     –Μα, τι λες Γέροντα! Αφού μέσα έχετε ήδη άλλον παπά και λειτουργεί. Τι να μπω να κάνω εγώ;
     Τ’ άκουσε αυτά ο Αντιπρόσωπος Δομέτιος κι απόρησε. Και με καταφανή την έκπληξή του, του λέει:
     –Λειτουργία από άλλον παπά, μέσα;
     Και ο π.Νικόστρατος τού απαντά με φυσικότητα:
     –Μα, πώς δεν γίνεται Θεία Λειτουργία, μέσα! Αφού πριν από λίγο ένας διάκος βγήκε και μας θύμιασε όλους, όπως και τις εικόνες του τέμπλου της Εκκλησίας και, μόλις τώρα, μπήκε μέσα στο ιερό. Πώς εξηγείται λοιπόν να μην έχετε εσείς άλλον παπά μέσα, αφού εκείνος ο διάκος που βγήκε από το ιερό βήμα, είναι φορεμένος με ολόχρυση στολή και με ολόχρυσο θυμιατό στα χέρια. Μόνος του, λοιπόν, λειτουργεί αυτός ο διάκος; Χωρίς παπά;

     Ακούγοντας αυτά ο Γέρων Δομέτιος και οι υπόλοιποι αδελφοί καθώς και μερικοί άλλοι Πατέρες που ήρθαν από τα γειτονικά Κελλιά των Καρυών, όλοι τους, κατάλαβαν ότι προφανώς κάποια θεία οπτασία θα είδε ο ιερομόναχος π.Νικόστρατος· το δίχως άλλο, τον Άγιο Πρωτομάρτυρα και Αρχιδιάκονο Στέφανο! Και, παρ’ όλο που τον παρακαλούσαν να μπει μέσα στο ιερό για να συλλειτουργήσει μαζί με αυτόν τον παράδοξο Διάκονο –που μόνο αυτός είδε· κι ας μην τον είδαν οι άλλοι Πατέρες– ο π.Νικόστρατος δεν δέχονταν.

     Στο τέλος, μόλις και μετά βίας, πείσθηκε ο ευλαβέστατος αυτός ιερομόναχος να εισέλθει μέσα στο ιερό και να κάνει την Θεία Λειτουργία. Εκεί μέσα, συνήλθε, ήρθε στα συγκαλά του, και κατάλαβε ότι όλα όσα είδε πριν λίγο, δεν ήταν παρά εμφάνεια και επίσκεψη του ίδιου του Αρχιδιακόνου και Πρωτομάρτυρος Στεφάνου, στο όνομα του οποίου τιμάται το ναΐδριο του Διονυσιάτικου Αντιπροσωπείου–Κονακίου στις Καρυές!

     Όταν μετά την Λειτουργία έγινε το καθιερωμένο κέρασμα στο αρχονταρίκι, μόνος του ο π.Νικόστρατος, ο Ρώσος ιερομόναχος, ομολόγησε και είπε στους εκεί συμπαρόντες αδελφούς:
     –Να γνωρίζετε, Πατέρες, ότι έχετε μεγάλη χάρη εδώ στην Εκκλησία σας. Πολύ σας αγαπά ο Άγιος Στέφανος! Δεν είναι δα και λίγο πράγμα να έρθει εδώ ο ίδιος ο Άγιος Στέφανος και να σας θυμιάζει!...

※

[ (1) Λαζάρου Μοναχού Διονυσιάτου 
(1892–1974):

κεφ. 72ο, σελ. 146–148·

Έκδοσις Ιεράς Μονής Διονυσίου,

Άγιον Όρος 2000⁴.

(2) Μωϋσέως Μοναχού Αγιορείτου 
(1952–2014):

«Μέγα Γεροντικό 
εναρέτων Αγιορειτών 20ου αιώνος»,

τόμ. γ΄, σελ. 1393· 
Εκδόσεις «Μυγδονία»,

Θεσ/νίκη, Σεπτέμβριος 2011¹.
(3) Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός. ]

※

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.