Ο ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΤΖΗ

Ο ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΤΖΗ

     Κάποια φορά, ο Άγιος Πορφύριος (7/2/1906–2/12/1991) ξεκίνησε μαζί με τρία πνευματικά τέκνα του να πάνε σ’ ένα Μοναστήρι, για να τελέσουν έναν Εσπερινό. Αρχικά, είπαν να πάνε με τα πόδια. Αφού, όμως, περπάτησαν κάποια απόσταση κι επειδή ο Γέρων Πορφύριος ήταν κουρασμένος λόγω των πολλών ασθενειών του, μια και το Μοναστήρι εκείνο ήταν κάπως μακριά, σκέφτηκαν να βρουν ένα μεταφορικό μέσον αντί να πάνε με τα πόδια.

     Εκείνη την ώρα, φάνηκε από μακριά ένα ταξί. Είπαν, τότε, στον άγιο Γέροντα οι συνοδοί του –και οι τρεις λαϊκοί· όχι κληρικοί– να κάνουν ένα νεύμα στο ταξί να σταματήσει, για να ρωτήσουν τον οδηγό εάν θα μπορούσε να τους μεταφέρει στο Μοναστήρι.

     «Μη φοβάστε!», τους είπε ο Άγιος Πορφύριος, «θα σταματήσει από μόνος του ο οδηγός του ταξί. Αλλά, όταν θα μπούμε μέσα στο ταξί, να μη μιλήσει κανένας σας στον οδηγό. Μόνον εγώ θα του μιλήσω!».

     Έτσι κι έγινε. Σταμάτησε ο οδηγός του ταξί, χωρίς αυτοί να του κάνουν κανένα απολύτως νεύμα· μπήκαν μέσα και ο πατήρ Πορφύριος είπε στον οδηγό τον προορισμό τους.

     Μόλις ξεκίνησαν, ο οδηγός του ταξί άρχισε να καταφέρεται εναντίον των κληρικών και να τους κατηγορεί για χίλια–δυο πράγματα. Και κάθε φορά που έλεγε κάτι, απευθυνόταν στους τρεις λαϊκούς, οι οποίοι κάθονταν στο πίσω μέρος του ταξί και τους ρωτούσε: «Έτσι δεν είναι, βρε παιδιά; Τι λέτε κι εσείς;».

     Εκείνοι, όμως, τσιμουδιά! Δεν έλεγαν τίποτε, κατά την εντολή του Αγίου Πορφυρίου.

     Αφού είδε κι απόειδε ο οδηγός ότι δεν του απαντούσαν οι άλλοι, τότε αναγκαστικά στράφηκε με προπέτεια προς τον Γέροντα Πορφύριο και του είπε: «Έτσι δεν είναι, Παππούλη; Τι λες κι εσύ; Δεν είναι αλήθεια αυτά τα πράγματα, που τα γράφουν μάλιστα και οι εφημερίδες;…».

     Του λέει, τότε, ο Άγιος Πορφύριος:

     «Παιδί μου, θα σου πω μια μικρή ιστορία… Θα σου την πω μια φορά και δεν θα χρειαστεί δεύτερη!...».

     Κι άρχισε, λοιπόν, να του αφηγείται:

     «Ήταν ένας άνθρωπος από το τάδε μέρος (ο Γέροντας ανέφερε συγκεκριμένα το όνομα και την τοποθεσία), που είχε έναν ηλικιωμένο γείτονα· ο οποίος γείτονας, είχε ένα μεγάλο κτήμα. Μια νύκτα, τον σκότωσε και τον έθαψε. Στη συνέχεια, με διάφορα πλαστά χαρτιά πήρε το κτήμα του γείτονά του και το πούλησε. Και ξέρεις τι πήγε και αγόρασε μετά με τα χρήματα, τα οποία πήρε πουλώντας αυτό το κτήμα; Αγόρασε ένα ταξί!!...».

     Μόλις άκουσε αυτή την αφήγηση ο οδηγός του ταξί, τόσο πολύ συγκλονίστηκε, που σταμάτησε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου και φώναξε: «Μη πεις τίποτε άλλο, Παππούλη! Μόνο εγώ το ξέρω αυτό· εγώ κι εσύ!».

     «Το ξέρει κι ο Θεός!», τού απάντησε ο Άγιος Πορφύριος. «Εκείνος μου το είπε, για να σου το πω. Και να φροντίσεις απ’ εδώ κι εμπρός ν’ αλλάξεις ζωή!...».

[ (1) Κλείτου Ιωαννίδη:

«Ο Γέρων Πορφύριος

(Μαρτυρίες και εμπειρίες)»

–μαρτυρία και περιγραφή:

Νικολάου Σωτηρόπουλου

(1934-2014)–

σελ. 142–143·

Έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου

«Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος»·

Αθήνα, Ιούνιος 1993³.

(2) Στην υπότιτλη φωτογραφία:

ο Άγιος Πορφύριος καθισμένος

μέσα σε αυτοκίνητο,

στη θέση του συνοδηγού.

«Σύμπτωση» συνταιριασμού

με την παραπάνω αληθινή διήγηση.

(3) Α΄ δημοσίευση:

Σάββατο 27 Ιουλίου 2013.

(4) Επιμέλεια ανάρτησης:

π.Δαμιανός. ]

Επιτρέπεται

η αναδημοσίευση των αναρτήσεων

από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.