ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ, Ο ΕΝ ΓΑΓΓΡΑ

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ,

Ο ΕΝ ΓΑΓΓΡΑ

     Ο άγιος μάρτυς του Χριστού Καλλίνικος καταγόταν από την Κιλικία. Άνθρωπος γενναιόδωρος με βαθειά ριζωμένη την πίστη στην καρδιά του από τότε ακόμα που ήταν παιδί, διέτρεχε περιοχές και χωριά για να κηρύξει το Ευαγγέλιο, φέρνοντας πολλές ψυχές στην οδό της Σωτηρίας. Φθάνοντας στην Άγκυρα της Γαλατίας άρχισε το κήρυγμά του, παροτρύνοντας τους εθνικούς να αποστραφούν τη λατρεία των μάταιων και άψυχων ειδώλων για να φθάσουν στην αληθινή γνώση του Θεού, του Ποιητού των πάντων. Οι επιτυχίες του κίνησαν το μίσος ορισμένων ειδωλολατρών, οι οποίοι τον κατήγγειλαν στον διοικητή Σακερδώτα. Ο άγιος Καλλίνικος προσήχθη ενώπιόν του και ομολόγησε ότι ήταν δούλος του ζώντος Θεού και δήλωσε ότι κήρυττε τη διδασκαλία του Χριστού ώστε να σώσει κι άλλους ανθρώπους από την άγνοια με την ελπίδα να κερδίσει έτσι την αιώνια ζωή, κατά την επαγγελία της Γραφής (βλ. Ιακ. 5, 20). Κάλεσε μάλιστα τον διοικητή να απαρνηθεί κι αυτός την ειδωλολατρία. Έξαλλος ο Σακερδώς τον παρέδωσε στα βασανιστήρια. Ενώ τον μαστίγωναν με βούνευρα, ο Καλλίνικος είχε στραμμένους τους οφθαλμούς της ψυχής του προς τον Κύριο, ευχαριστώντας Τον που του επέτρεψε να υποφέρει για την αγάπη Του. Εν συνεχεία, ενώ του ξέσχιζαν τις σάρκες με σιδερένια άγκιστρα, εκείνος ενέπαιζε τους δημίους που ήταν ανίκανοι να τα βγάλουν πέρα με έναν γυμνό και άοπλο άνθρωπο. Ο Σακερδώς πρόσταξε τότε τους ανθρώπους του να του φορέσουν σιδερένια σανδάλια με καρφιά και κοφτερές λάμες και να τον σύρουν πίσω από τα άλογά τους μέχρι τη Γάγγρα της Παφλαγονίας, για να παραδοθεί εκεί στην πυρά. Ας σημειωθεί δε, ότι ο δρόμος μεταξύ Άγκυρας και Γάγγρας με τις λοξοδρομήσεις του αντιστοιχούσε σε 120 χλμ. περίπου.

     Με τη στήριξη της θείας Χάριτος του Θεού, ο άγιος διέτρεξε το περισσότερο διάστημα της απόστασης (γύρω στα 100 χλμ.) κάτω από ανυπόφορη ζέστη, εύχαρις και προπορευόμενος σχεδόν της συνοδείας του. Φθάνοντας σε τόπο ονομαζόμενο «Μάτρικα», οι στρατιώτες, εξαντλημένοι από τη δίψα και ανήμποροι να συνεχίσουν, έπεσαν στα πόδια του και τον ικέτευαν να κάνει κάτι. Ο Καλλίνικος προσευχήθηκε και αμέσως ανέβλυσε από έναν βράχο πηγή, όπως άλλοτε για τους Εβραίους στην έρημο της Αιγύπτου, η οποία έκτοτε έλαβε την ονομασία «Πηγή του Μάρτυρος Καλλινίκου».

     Φθάνοντας τελικά στη Γάγγρα, οι στρατιώτες δίσταζαν από ευγνωμοσύνη να εκτελέσουν τις εντολές του τυράννου και χρειάστηκε ο ίδιος ο άγιος Καλλίνικος, που ανυπομονούσε να συναντήσει τον Κύριο, να τους ενθαρρύνει να στήσουν την πυρά. Ερρίφθη στις φλόγες δοξάζοντας τον Θεό. Τα τίμια λείψανά του χορηγούσαν στα μετέπειτα χρόνια την ευλογία και βοήθεια του Θεού στους χριστιανούς της περιοχής. Κοντά στα λείψανα του αγίου Καλλινίκου, στη βασιλική που του αφιερώθηκε, ενταφιάσθηκε το 516 ο άγιος πατριάρχης Μακεδόνιος Β΄ [25 Απρ.], που είχε εκτοπιστεί στη Γάγγρα εξαιτίας της προσήλωσής του στη Σύνοδο της Χαλκηδόνος.

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν .

       Τῇ ΚΘ΄ τοῦ μηνὸς Ἰουλίου, μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Καλλινίκου.

Στιχ. Βληθεὶς ὁ Καλλίνικος ἐν τῇ καμίνῳ,

         Τὸ νικοκαλλὲς εὗρε καὶ θεῖον στέφος.

         Εἰκάδῃ ἀμφενάτῃ φλὸξ Καλλίνικον κατέδαψε.

—ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ—

Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως.

Κλῆσιν σύνδρομον, ἔχων τῷ βίῳ, νῖκος κάλλιστον, ἦρας ἐν ἄθλοις, καταλλήλως γεγονὼς ὃ προκέκλησαι· σὺ γὰρ καλῶς τὸν ἀγῶνα τελέσας σου, ὡς νικητὴς ἐδοξάσθης Καλλίνικε. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

—ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ—

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ταῖς ἐπομβρίαις τῶν ἐνθέων σου λόγων, τῆς ἀσεβείας κατασβέσας τὴν φλόγα, μαρτυρικοῖς διέλαμψας ἀγῶσι σοφέ· ὅθεν καὶ εἰσέδραμες, τῇ καμίνῳ προθύμως, ἐκβοῶν Καλλίνικε, τῷ ἰσχύν σοι διδόντι· Ἐν τῷ φωτί με ἴθυνον τῷ σῷ, τὸν ἐν πυρί σε, Χριστὲ μεγαλύναντα.

—ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ—

Ἄνθραξι τῶν λόγων σου τῶν σοφῶν, ὕλην ἀσεβείας, καταφλέξας ἀθλητικῶς, ὡς τερπνὴ θυσία, διὰ πυρὸς προσήχθης, Καλλίνικε παμμάκαρ, τῷ ἀθλοθέτῃ σου.

[ Ιερομονάχου Μακαρίου

Σιμωνοπετρίτου:

«Νέος Συναξαριστής

της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Τόμ. 11ος (Ιούλιος), σελ. 329–330.

Διασκευή εκ του Γαλλικού:

Ξενοφών Κομνηνός.

Θεώρηση Κειμένου:

Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκης.

Εκδόσεις «Ίνδικτος»·

Αθήναι, Ιούνιος 2008.

Επιμέλεια ανάρτησης:

π. Δαμιανός. ]

Επιτρέπεται

η αναδημοσίευση των αναρτήσεων

από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.