ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ

ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ

     Ο άγιος Κύριλλος έμεινε ορφανός σε ηλικία έξι ετών και τη φροντίδα του ανέλαβαν δύο θείοι του. Ο ένας εξ αυτών, που είχε ασπασθεί τη μουσουλμανική θρησκεία, τον έβαλε μαθητευόμενο σε έναν τούρκο υποδηματοποιό. Για να ξεφύγει από την ολέθρια επιρροή του αφεντικού του και αφού πρώτα συμβουλεύθηκε τον άλλο θείο του, που είχε παραμείνει πιστός, συνδέθηκε με Αγιορείτες μοναχούς που είχαν έλθει στη Θεσσαλονίκη και πήγε μαζί τους να βρει καταφύγιο στο Άγιον Όρος. Έγινε δεκτός και εκάρη μοναχός στη Μονή Χιλανδαρίου. Επειδή όμως οι μοναχικοί κανονισμοί δεν επέτρεπαν τη διαμονή αγένειου εφήβου στη μονή, τον έστειλαν σε ένα από τα μετόχια, όπου έζησε σε τέλεια υπακοή. Μετά από οκτώ χρόνια επισκέφθηκε τον θείο του στη Θεσσαλονίκη και του διηγήθηκε πώς είχε ζήσει όλα αυτά τα χρόνια. Την ώρα που ετοιμαζόταν να πάρει το καράβι της επιστροφής και κουβέντιαζε με τον νεαρό εξάδελφό του, συνάντησε τον άλλον θείο του –τον ασεβή– ο οποίος αναγνωρίζοντάς τον ξεσήκωσε αμέσως τον όχλο. Μέσα σε μεγάλη αναταραχή, το πλήθος άρπαξε τον νεαρό μοναχό για να τον οδηγήσει στον κριτή. Αυτός με ύφος μελιστάλαχτο προσπάθησε πρώτα να τον κάνει να αλλαξοπιστήσει. Όταν απέτυχε, πρόσταξε να ρίξουν τον Κύριλλο στη φυλακή, αναβάλλοντας την κρίση για την επόμενη ημέρα. Μετά τη δεύτερη ανάκριση, ο άγιος καταδικάστηκε να καεί ζωντανός στις 6 Ιουλίου του 1566. Φθάνοντας στο Ιπποδρόμιο, κοντά στον Ναό του αγίου Κωνσταντίνου, όπου είχε ετοιμασθεί η πυρά, ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό ευχαριστώντας τον Κύριο και ζητώντας να αναλωθεί από τις φλόγες και να φθάσει το γρηγορότερο σ’ Αυτόν. Ο έπαρχος της πόλης έκανε μια τελευταία προσπάθεια υποσχόμενος σ’ αυτόν άλογα, πλούσια ενδύματα και κάθε είδους δώρα, αν αρνιόταν την πίστη του. Ο μάρτυρας αποκρίθηκε ότι καμία από τις απολαύσεις του κόσμου τούτου δεν τον ενδιέφερε πια και ότι γι’ αυτόν όλα τα πράγματα ήσαν λάσπη και καπνός. Πρόσθεσε ότι μόνον ο Χριστός ήταν ο πλούτος του, η ζωή του, η αγάπη του, το παν γι’ αυτόν, και ότι τίποτε πλέον δεν ήταν σε θέση να τον χωρίσει από Εκείνον. Με διαταγή του κριτή ρίχθηκε τότε στην πυρά, που είχε φουντώσει τόσο ώστε ακόμη και τα οστά του αναλώθηκαν. Το 1972, κατά την ανέγερση μιας νέας εκκλησίας στη θέση εκείνης του Αγίου Κωνσταντίνου, βρέθηκε λάρνακα που περιείχε τα απανθρακωμένα οστά του αγίου Κυρίλλου.

 

[ Ιερομονάχου Μακαρίου

Σιμωνοπετρίτου:

«Νέος Συναξαριστής

της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Τόμ. 11ος (Ιούλιος),

σελ. 72–73.

Διασκευή από τα Γαλλικά:

Ξενοφών Κομνηνός.

Θεώρηση κειμένου:

Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκης.

Εκδόσεις «Ίνδικτος».

Αθήναι, Ιούνιος 2008².

Επιμέλεια ανάρτησης,

π. Δαμιανός. ]

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.