ΕΑΥΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΕΑΥΤΟΓΡΑΦΙΑ

     Σπεύδουμε να απορρίψουμε το παρελθόν και να το εξοστρακίσουμε παντελώς από τη ζωή μας, μα το βρίσκουμε έκπληκτοι να ανακυκλώνεται αιφνίδια στο μέλλον. Τα βέλη των ενοχών μάς τσακίζουν, ενώ τα φαρμάκια της αμαρτίας μάς εξαντλούν ανεκδιήγητα. Το παρόν στέκεται αμέτοχο και άβουλο ακόμη, σαν άγραφη σελίδα στα αλληλοδιάδοχα τεκταινόμενα και στα βαθιά βιούμενα ακόμη και του πιο κλασματικού χρόνου μας. Η υπογραφή μας σε αυτή την παράδοξη σελίδα είναι οι κρίσεις, οι αποφάσεις, οι διαθέσεις, οι λογισμοί, οι ενέργειες και οι επιλογές μας. Εκτίθεται ο εαυτός μας πολλαπλά στην περιπέτεια του βίου μας· αυτό είναι που φαίνεται, παρά το γεγονός ότι οδηγούμαστε από Θεού ακλόνητα και σταθερά μέσω της θεόσδοτης ελευθερίας που μας δόθηκε από την αβεβήλωτη αρχή της ύπαρξής μας. Η Προσευχή μοιάζει με ασπίδα που μας προφυλάσσει από κάθε βλάβη που αδυνατούμε σχεδόν πάντα να υποψιαστούμε και να προβλέψουμε. Είναι εκείνη η μικρή και ταπεινή χαραμάδα από όπου εισέρχεται αθόρυβα η παντοδυναμία της θείας αγάπης, για να μας σώζει διαρκώς κι ας μη το παίρνουμε χαμπάρι. Μας περιζωνύει κυριολεκτικά το μυστήριο του Θεού παρά την αστείρευτη γκρίνια και μιζέρια μας. Η μεγαλύτερη και αφόρητη πτωχεία δεν είναι του χρήματος ή των υλικών αγαθών, αλλά αυτή του δικού μας μικρόθυμου πνεύματος. Τα πάντα στη ζωή αυτή, θετικά ή αρνητικά, περιμένουν και προκαλούν εμάς και την καρδιά μας. Η καρδιά όμως, που μένει εν τω Θεώ, περικλείει και προλαβαίνει πολλά, αν όχι τα πάντα που την αφορούν έμμεσα ή άμεσα. Άλλο ένα τερπνό μυστικό της εξαίσιας διάπλασης που παρέχει η Προσευχή. Ό,τι και να πούμε εκτός και πέρα από αυτή θα είναι τελικά μια θεωρία. Το βλέμμα της προσευχόμενης καρδιάς δεν χορταίνει τη θέα των θείων πραγμάτων, από τα οποία αυγάζεται αμείωτη η φιλανθρωπία του Θεού, που εκπλήσσει και εναγκαλίζει στοργικά άνθρωπο και κόσμο. Η αλήθεια δεν αλλοιώνεται, εάν εξατομικευθεί παρακλητικά. Τα πρόσωπα και οι καρδιές μας καλούνται να κοινωνήσουν και να μετάσχουν σε αυτή με τη Χάρη του Θεού. Άπιαστη βεβαίως κατά πάντα η Χάρη του Θεού και απερίγραπτη για όλους, αλλά το επιστέγασμα του μεγαλείου Της είναι που βρίσκει πάντα συγκλονιστικούς τρόπους να γίνεται αισθαντική, χειροπιαστή, καταδεκτική, ευεργετική και παραμυθητική στον άνθρωπο, στον άνθρωπο που πάσχει και ταπεινώνεται. Προσευχή είναι ο ορίζοντας της Χάριτος· το βάθρο του καθαρού και άτρωτου είναι, του φωτισμένου και ευλογημένου ανθρώπου. Δεν υπάρχει άλλη αλήθεια, δεν υπάρχει άλλη αγάπη!

π. Δαμιανός

Επιτρέπεται

η αναδημοσίευση αναρτήσεων

από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.