«ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΟΜΕΤΡΟ»
Να
κάνουμε την Προσευχή μας απλά, όμορφα, αυθόρμητα, ταπεινά και αβίαστα. Να
κάνουμε την Προσευχή που μπορούμε, όχι την Προσευχή που δεν μπορούμε και που
δεν αντέχουμε. Ο Χριστός δεν κρατάει στο χέρι Του κανένα «προσευχητόμετρο». Αλλά είναι που η καρδιά μας πλάστηκε για να «χριστοενοικηθεί». Πριν καταληφθούμε από
τις απωθήσεις και τους ενάντιους λογισμούς, είθε να καταλάβουμε και να νιώσουμε
εκ βαθέων την Προσευχή όχι σαν «θρησκευτικό καθήκον», όχι σαν «ασκητικό
εξαναγκασμό», αλλά σαν πράξη εγκάρδιας θεοκοινωνίας, σαν ανάσα ζωής για την
τσαλακωμένη μας ύπαρξη. Μισό λεπτό και μισή λέξη θερμής Προσευχής μπορεί να
ελκύσει όλη τη δύναμη της θείας αιωνιότητας μέσα μας. Όλος ο κόσμος καταρρέει
αναπλαστικά μπροστά σε κάθε ψίθυρο Προσευχής προσκυνώντας τη θεσπέσια χάρη της.
Η Χάρη του Θεού είναι μια αθέατη και γλυκιά Παντοδυναμία. Να αφεθούμε στον Θεό·
όχι απλά στην ιδέα Του, σε κάποιο σχήμα Του, αλλά στην Παρουσία και το Πρόσωπό
Του. Στην αρχή η Προσευχή φαίνεται να είναι μια άχαρη διαδικασία, μετά είναι όμως
ανάπαυση και χαρά. Η Προσευχή είναι η ζωή και ο φωτισμός της καρδιάς μας, η
ασπίδα της ζωής μας, η κραταίωση του είναι μας, η κοινωνία και η ένωση με τον
Θεό. Στην αρχή μπορεί όντως να μην έχουμε διάθεση και δυνατότητα για Προσευχή. Συνήθως
έτσι φέρεται ο παλαιός άνθρωπος: με απόρριψη, με δυσκινησία και δυσπιστία. Θα
έρθει όμως κάποια ευλογημένη στιγμή που η Προσευχή, με τη χάρη Του και με τη
δική μας μικρή συνέργεια, θα είναι βαθμιαία για μας η μόνη δυνατότητα, ίσως και κάτι πολύ παραπάνω: η μόνη μας ζωή στον κόσμο αυτόν!...
π. Δαμιανός
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου