Ο ΟΣΙΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ, Ο ΕΝ ΣΥΡΙΑ

Ο ΟΣΙΟΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ, Ο ΕΝ ΣΥΡΙΑ

     Αφού διδάχθηκε τα στοιχειώδη του μοναχικού βίου σε ένα κοινόβιο, ο όσιος Ευσέβιος επιδόθηκε στην ερημητική βιοτή στην κορυφή ενός βουνού που δέσποζε πάνω από την πολίχνη Ασιχά, στη Συρία. Αρκούμενος να ασκείται μέσα σε μια μάντρα από ξερολιθιά, ζούσε δίχως στέγη, στο ύπαιθρο, φορώντας μόνο ένα δερμάτινο ένδυμα, τρεφόμενος με ρεβίθια και κουκιά μουσκεμένα στο νερό. Το σώμα του ήταν τόσο λιπόσαρκο από τη νηστεία, ώστε η ζώνη του δεν στεκόταν πια γύρω από τη μέση του και, για να μην πέφτει, έπρεπε να τη ράψει στο χιτώνα του. Κατά τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής αρκούνταν μόνο με δεκαπέντε σύκα, παρόλο που ήταν εξαντλημένος και είχε χάσει όλα τα δόντια του.

     Προσκαρτέρησε σε αυτούς τους ηρωικούς αγώνες επί πολλά χρόνια, υπομένοντας όλους τους καιρούς, αφού ο πόθος για τον Κύριο τού έδινε τη δύναμη να υποφέρει τα πάντα άκοπα και εύκολα. Καθώς οι πολυπληθείς επισκέπτες του τον αποσπούσαν από την αδιάλειπτη προσευχή, έφραξε εντελώς την είσοδο της μάντρας με μια πολύ μεγάλη πέτρα και επικοινωνούσε με τους δικούς του μόνο μέσα από ένα στενό άνοιγμα.

     Οι προσκυνητές, ωστόσο, δεν έπαψαν να τον ενοχλούν και, για να διαφύγει ο άγιος Ευσέβιος, σκαρφάλωσε μία ημέρα, παρά την αδυναμία του, τον τοίχο της μάντρας και πήγε σε ένα κοντινό μοναστήρι, όπου συνέχισε την άθλησή του, στην εσοχή μιας γωνίας στον χώρο του εκεί περιβόλου. Έτσι, «τοῖς ἱδρῶσι περιρρεόμενος», όπως λέει και ο βιογράφος του Θεοδώρητος, αλλά ανατείνοντας με πόθο προς τους άφθαρτους στεφάνους που ο μέγας Αγωνοθέτης Χριστός άπλωνε προς αυτόν από τους Ουρανούς, έφθασε στο ειρηνικό τέλος του ασκητικού δρόμου του σε ηλικία ενενήντα ετών.

※

[ Ιερομονάχου Μακαρίου

Σιμωνοπετρίτου:

«Νέος Συναξαριστής

της Ορθοδόξου Εκκλησίας»·

Τόμ. 6ος (Φεβρουάριος),

σελ. 160–161.

Διασκευή από τα Γαλλικά:

Σωτήρης Γουνελάς.

Εκδόσεις «Ίνδικτος».

Αθήναι, Ιούνιος 2014².

Επιμέλεια ανάρτησης:

π. Δαμιανός. ]

※

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.