ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟΝ ΖΗΣΟΥΜΕ;

ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟΝ ΖΗΣΟΥΜΕ;

     Ο Θεός μάς ριπίζει διαρκώς, μας κυκλώνει θεραπευτικά με τις ζωντανές εμπνεύσεις του προσώπου και της παρουσίας Του. Εμείς όμως προτιμούμε να πορευόμαστε πάντα μ’ εκείνη τη φτωχή, ανώδυνη, επίπλαστη, κούφια και ανεπαρκή ιδέα που τρέφουμε γι’ Αυτόν. Ο κόσμος ματαιοπονεί κυριολεκτικά ζητώντας να βρει τον Θεό με την δριμεία ακύρωση που Του προσάπτει η ζωή και πορεία του. «Συμφέρει» τελικά στον κοσμικό και πλάνο εαυτό μας να μη Τον ζήσουμε καθόλου. Ή ακόμη και να προσπαθούμε να Τον σμικρύνουμε στωικά στην κλίμακα της κάθε μορφής φιλαυτίας μας. Για τον Θεό όλες μας οι ιδέες, ακόμη και οι τάχα πιο ηθικές και ευσεβείς από αυτές, αποτελούν προπετείς μειώσεις προς την αγάπη Του, πεισματική τροχοπέδη προς την εσώτατη εμπειρία της θείας ζωής. Η καρδιά του ανθρώπου είναι και πρέπει να είναι το αθέατο κέντρο του μυστηρίου της ανεκδιήγητης εν Χριστώ Σωτηρίας, ο κύριος και βασικός μέτοχός της· γιατί μόνο η θεία Χάρη βαστάζει εσαεί τις απαντήσεις που γυρεύουν τα έγκατά μας, τις λύσεις που προσδοκά εναγωνίως η ύπαρξη…

π. Δαμιανός

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.