ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΜΑΡΘΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑ, ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΜΑΡΘΑ ΚΑΙ ΜΑΡΙΑ,

ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

     Οι δύο αυτές άγιες γυναίκες, αδελφές του Λαζάρου, φίλου του Χριστού [17 Οκτ.], διέμεναν στην Βηθανία, ένα χωριό κοντά στα Ιεροσόλυμα. Μία ημέρα ο Κύριος φιλοξενήθηκε στο σπίτι τους. Η Μάρθα, η μεγαλύτερη, αναλώθηκε φροντίζοντας να περιποιηθεί τον Κύριο. Βλέποντας την αδελφή της, την Μαρία, να κάθεται σιωπηλή στα πόδια του Χριστού ακούγοντας τα θεία λόγια, είπε αγανακτισμένη: «Κύριε, δεν Σε νοιάζει που η αδελφή μου με άφησε μόνη να Σε περιποιούμαι; Πες της λίγο να έρθει να με βοηθήσει!». Ο Χριστός όμως της αποκρίθηκε: «Μάρθα, Μάρθα! Ασχολείσαι και αγωνιάς για πολλά πράγματα, ενώ ένα μόνο χρειάζεται. Αυτή την αγαθή μερίδα διάλεξε η Μαρία και δεν πρόκειται να της την αφαιρέσει κανείς!» (Λουκ. 10, 38–42). Για τον λόγο αυτό οι Πατέρες θεώρησαν την Μαρία πρότυπο της θεωρίας που είναι προκριτέα από την ενάρετη δράση την οποία αντιπροσωπεύει πλήρως η Μάρθα.

     Λίγο αργότερα, πριν το Πάθος, ο Λάζαρος αρρώστησε και πέθανε. Οι δύο αδελφές έστειλαν να ειδοποιήσουν τον Χριστό, ο Οποίος έφθασε στην Βηθανία την τέταρτη ημέρα μετά τον θάνατο του φίλου Του. Η Μάρθα έτρεξε αμέσως να Τον συναντήσει, ενώ η Μαρία έμεινε στο σπίτι όπου είχαν έλθει πολλοί φίλοι και συγγενείς για να τις παρηγορήσουν. Ο Κύριος την διαβεβαίωσε ότι ο αδελφός της επρόκειτο να αναστηθεί και η Μάρθα Τού εξέφρασε την πίστη της ότι ήταν ο Υιός του Θεού. Κατόπιν πήγε να φωνάξει την αδελφή της και όλοι μαζί μετέβησαν στον τάφο του Λαζάρου. Με το πρόσταγμα του Σωτήρος Χριστού, ο νεκρός εξήλθε με τα χέρια και τα πόδια δεμένα με πάνινες λωρίδες και το πρόσωπο περιτυλιγμένο στο σουδάριο (Ιωάν. 11).

     Έξι μέρες πριν το Πάσχα, ετοίμασαν δείπνο προς τιμήν του Κυρίου Ιησού στην Βηθανία, παρουσία του Λαζάρου. Η Μάρθα ως συνήθως φρόντιζε να τους περιποιείται, ενώ η Μαρία παίρνοντας μία φιάλη ακριβό άρωμα, άλειψε τους πόδας του Χριστού και τους σκούπισε με τα μαλλιά της. Ο φιλάργυρος Ιούδας διαμαρτυρήθηκε για την σπατάλη αυτή, αλλά ο Κύριος είπε ότι το άρωμα εκείνο η Μαρία το φύλασσε για την ημέρα του ενταφιασμού Του (Ιωάν. 12).

     Μετά την Ανάληψη, η Μάρθα και η Μαρία συνόδευσαν τον Λάζαρο για να διαδώσουν στα πέρατα της γης το μήνυμα της Αναστάσεως.

—ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ—

Ἦχος πλ. α΄.

Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῷ Σωτῆρι ἀμέμπτως

διακονήσασαι,

αἱ τοῦ ἁγίου Λαζάρου

θεῖαι αὐτάδελφοι,

σὺν τῇ Μάρθᾳ τῇ κλεινῇ

Μαρία πάνσεμνε·

καὶ τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ,

σὺν Μυροφόροις Γυναιξί,

μαθοῦσαι ἐκ τοῦ Ἀγγέλου,

φωτὸς ἐπλήσθητε θείου,

ἡμῖν αἰτοῦσαι τὰ σωτήρια.

—ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ—

Ἦχος β΄.

Ταῖς τῶν αἱμάτων σου.

Τῶν ἀδελφῶν

τὴν δυάδα τὴν πάντιμον,

τὰς τοῦ Λαζάρου

συγγόνους τιμήσωμεν,

Μαρίαν καὶ Μάρθαν

ἐν ᾄσμασιν,

ὡς ἂν αὐτῶν ἱκεσίαις

πρὸς Κύριον,

πταισμάτων συγχώρησιν

λάβωμεν.

—ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ—

Χαίρετε

αὐτάδελφοι ἱεραί,

Μάρθα καὶ Μαρία,

σεμναὶ ἤθεσι

καὶ ζωῇ·

χαίρετε Λαζάρου,

αἱ σύγγονοι αἱ θεῖαι,

μεθ’ ὧν ἡμῖν αἰτεῖσθαι,

τὸ θεῖον ἔλεος.

[ Ιερομονάχου

Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου:

«Νέος Συναξαριστής

της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Τόμος 10ος (Ιούνιος),

σελ. 53.

Διασκευή εκ του Γαλλικού:

Ξενοφών Κομνηνός.

Θεώρηση κειμένου:

Γαβριήλ Νικολάου Πεντζίκης.

Εκδόσεις «Ίνδικτος»·

Φεβρουάριος, Αθήναι 2008.

Επιμέλεια ανάρτησης:

π. Δαμιανός. ]

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.