ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ «ΘΕΜΑ»

ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ «ΘΕΜΑ»

     Αίτια, λόγος, νόημα, προϋπόθεση και όρος ζωής η αγάπη. Καμιά αγάπη δεν έθλιψε και δε νόσησε κανέναν ψυχικά. Αντίθετα εμείς νοσούμε, όταν και όποτε δεν αγαπάμε πραγματικά: όπως πρέπει, όπως χρειάζεται και όπως αξίζει. Ακόμη και ο «λάθος άνθρωπος» μπορεί να είναι ουσιαστικά η θεόπεμπτη θύρα του προσωπικού αγιασμού για κάποιον. Και ο «σωστός άνθρωπος» μπορεί να γίνει το άλλοθι για την επαύξηση ή τη συνέχιση της πτώσης του πλησίον, η απίστευτη επίρρωση της βασανιστικής αδυναμίας του. Υπάρχουν σφάλματα και απερισκεψίες που γίνονται ικανές αφορμές για σύνεση και ωρίμανση. Υπάρχουν τέλειες και άψογες συμπεριφορές δίχως όμως το θεραπευτικό αντίκρισμά τους στη σχέση, που μετατρέπονται εξακολουθητικά σε τραύματα και αγκυλώσεις για την καρδιά. Το πρόσωπο είναι ο δείκτης. Η καρδιά το μέτρο. Η ψυχή, που αγαπά ή που δεν αγαπά, που καταλαβαίνει ή που δεν καταλαβαίνει, που αντέχει ή που δεν αντέχει, είναι η λυδία λίθος στα πρόσωπα και πράγματα. Κοντολογίς η αγάπη στην πράξη είναι προπάντων θέμα διάκρισης. Και η διάκριση μονίμως το δικό μας «θέμα».

π. Δαμιανός

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.