ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ

     Κατά τον 14ο αιώνα στην νήσο των Κυθήρων κάποιος απλούστατος βοσκός συνήθιζε να βόσκει τα ποίμνιά του σε έναν έρημο βοσκότοπο, κατάφυτο από μυρτιές, ονομαζόμενο «Μυρτίδια». Ύστερα από θεία οπτασία, την οποία είδε κατ’ επανάληψη στην ερημιά εκείνη, σαράντα ημέρες μετά την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στις 24 Σεπτεμβρίου, άκουσε υπερκόσμια φωνή που έλεγε: «Εάν με αναζητήσεις, εδώ κοντά θα βρεις και την εικόνα μου· διότι είναι καιρός αφ’ ότου ήλθα, και βρίσκομαι εδώ για να βοηθάω τον τόπο αυτό». Ο απλοϊκός βοσκός ερεύνησε την γύρω περιοχή και ανάμεσα στα κλαδιά μιας μυρτιάς βρήκε την εικόνα της Παναγίας, την οποία επονόμασε «Μυρτιδιώτισσα». Με την βοήθεια και άλλων συγχωριανών του καθάρισε τον τόπο της ευρέσεως της εικόνος, ανήγειρε μικρό ναό στον οποίο την ενθρόνισε, και αφιέρωσε το υπόλοιπο χρόνο της ζωής του στην υπηρεσία του ναϋδρίου και της Παναγίας.

     Τα άπειρα θαύματα, που καθημερινώς επιτελούσε η Θεοτόκος των «Μυρτιδίων» μέσω της σεπτής της εικόνας, την κατέστησαν γνωστή και πέρα από τα όρια του νησιού, οπότε στα μέσα του 19ου αιώνος (1857) στον τόπο της ευρέσεως ανεγέρθη μεγάλος ναός βασιλικής και γύρω από αυτόν κελιά για την φιλοξενία του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού των προσκυνητών.

—ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ—

Ἦχος δ΄. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς κρήνη ἀκένωτος,

τῶν παρὰ σοὶ ἀγαθῶν,

Εἰκών σου ἡ πάνσεπτος,

τοῖς Κυθηρίοις Ἁγνή,

ἐδόθη κραυγάζουσι·

χαῖρε ἡ προστασία,

πάντων τῶν δεομένων·

χαῖρε ἡ σωτηρία,

τῶν τιμώντων σε πόθῳ·

χαῖρε ἡ τῷ παραλύτῳ,

τὴν ἴασιν βραβεύσασα.

—ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ—

Ἦχος πλ. δ΄. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Τῇ Θεοτόκῳ οἱ πιστοὶ

νῦν προσπελάσωμεν,

ὡς χορηγούσῃ δαψιλῶς

πᾶσιν ἰάματα,

ἀναμέλποντες ἐφύμνια

μετὰ πόθου.

Ἀλλ’ ὡς ἤγειρας παράλυτον,

Θεόνυμφε,

ἀπὸ πάσης ἡμᾶς

ῥῦσαι περιστάσεως,

τοὺς σοὶ κράζοντας·

χαῖρε δόξα παγκόσμιος.

—ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ—

Ὤφθης τῶν Κυθήρων καταφυγή,

ἐξαιρέτῳ τρόπῳ,

ἀναβλύζουσα ἐν αὐτοῖς,

ἐκ τῆς σῆς Εἰκόνος,

προνοίας σου τὰ ῥεῖθρα,

ὦ Κεχαριτωμένη·

διὸ ὑμνοῦμέν σε.

※

[Ιερομονάχου Μακαρίου

Σιμωνοπετρίτου:

«Νέος Συναξαριστής

της Ορθοδόξου Εκκλησίας»,

Τόμ. 1ος, Σεπτέμβριος,

σελ. 280,

Διασκευή από τα Γαλλικά:

Ιερό Κοινόβιο

Ευαγγελισμού της Θεοτόκου,

Ορμύλια Χαλκιδικής.

Εκδόσεις «Ίνδικτος».

Αθήναι, Φεβρουάριος 2011².

Επιμέλεια ανάρτησης,

επιλογή θέματος και φωτογραφίας,

πληκτρολόγηση κειμένου:

π. Δαμιανός.]

※

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.