ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΑΓΑΠΩ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ
Φαίνεται
ότι επιτέλους αρχίζω να αγαπώ. Με μια αγάπη που δεν έχει τέλος. Και αγαπώντας,
καταργώ τους φόβους. Τους φόβους και τους θανάτους που συντηρούν σιωπηλά όλες
τις κολάσεις μέσα μου. Μα, ο αγαπών δε φοβάται, δεν πεθαίνει, δεν κολάζεται.
Γι’ αυτόν ένας μονάχα φόβος μπορεί να υπάρχει, ένας θάνατος και μία κόλαση: να
μην πληγώσει ποτέ με κάτι, κάπως, την αγάπη. Την αγάπη που είναι ο Θεός. Και
που γνωρίζει αγνώστως η καρδιά.
π. Δαμιανός
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου